SEN Kİ ŞİİR YAZMA SEBEBİM...

Maviden bir ýrký varmýþ meðer yalnýzlýðýn…
Oh, ne ala, bayým
Tüten sözcüklerimden bir vapur bacasý mý ýsmarlamalýyým?
Þiirin gövdesine konan bir buseden feyiz aldýðým
Alnýmýn akýdýr hem yalnýzlýðým…

Ah, kilit vurduðum yüreðimin tebaasý
Bir dolunay serenadý idi yokuþlarýn yorgun mizacý
Bir gösteri sanatý belki de aþk
Hani, hani, mimiklerimin þekilden þekle girdiði
Yüreðimde prangalar saklý iken
Düþünce gücümle yakýn kýlýndýðým
Ne mutlu bana ki;
O þiirin entarisinin altýna gizlenmiþim bir ömür boyu.

Beylik deðil sancýlarým
Sense derebeyisin bu imkânsýz aþkýn
Ve derin bir tevazu yüklendiðim
Sersemce serildiðim toprak
Saplanýp kaldýðým bir aþk bir ok adeta
Apýþýp kaldýðýmsa bir þiir olmayý sevdiðim
Þairane bir aþkýnsa derdest ettiði
Þiirsiz solumadýðým
Þiir olmadan solmadýðým
Þiirle ve sen hele ki yoksa
Açýp açýp solmadýðým kadar sonlandýramadýðým
Bir arzunun ta kendisi.

Zaman kayýp mekânda saklý nazým
Yürek yanýk
Yaren bildiðim kalemin ucu yanýk saçý
Bense perçemiyim bu aþkýn
Sense peçesinde saklý mevsimin
Mevsimi kürediðim ne ki?
Varsýn aþüfte bir varlýk sansýnlar daldan düþen o yapraðý:
Öyle ya…
Yasak mý konmak aþka?
Yasasý deðil mi tabiatýn?
Gözlerden ýrak bir yolculuksa mutluluk
Sönen neþem neye delalet?
Sensizlik saðýr eden kulaklarýmý
Belki de tam tersi:
Ah, beynimde saklý sandýk sandýk acý
Sessizliðe sýðýnan sen
Ses etmeden sevmesi gereken ben
Ýyi de emir kipi olur mu aþkýn?

Varsýn veryansýn eden ben olayým
Ama içime akýttýðým yaþým ve sözcüklerim
Bir fýsýltýda dahi esirgediðin o þefkatli varlýðýn
Demlendiðimse tek kiþilik bir aþk
Derlediðim binlerce dizi tutuklu kaldýðým

Hazanýn yitimi gibi gök kubbe
Yerin bitiminde devindiðim bir ritim
Varlýðýn nakkaþý kalem
Kalemin seyyah yüreði sevecen
Yüreðinse bakaya kaldýðý
Yoksa çürük raporu alýr mýydý bu þiir?
Þiirden öte yediðim içtiðim aþk:
Dermaný yine bende saklý
Sensizliðin o gizemli mizacý
Metruk binalardan esen rüzgâr gibi
Ýçine girdiðimde karanlýðýn üþümeye ramak kala
Buz tutan ellerimden dökülen nice þiir nice kelime
Oysaki yüreðinde buza dönen
Sandým ki en ulvi köprü olacaktý yürekten yüreðe uzanan
Varsýn bata çýka yaþayým
Yaktýðýn gemilerden kim bilir nice þiir yazacaðým
Bil de dualarýmda saklý kalacaksýn
Ezelden ebediyete
Sen ki þiir yazma sebebim…


Sosyal Medyada Paylaşın: