Medet

gündüzler hafakanlar taþýr
bohçasýnda
soframa
geceler kýyamet
piþmanlýklarýma piþmanlýk gerek
tövbelerime nedamet
münker nekiriyim kendimin
sinsi bataklardan toplarým
gönül izlerimi
azap çiçekleridir derlediðim
ömür bahçemden
utançtýr düþen aklýmýn payýna
özüme ateþ
ahdime ihanet
medet ey maðfiretin yüce daðý
medet.

maskeler çeler aklýmý
güler yüzlü þirin sözlü maskeler
efsunkâr hayallerdir
kapýlýp aldandýklarým
nefsin bâde’lerindendir
ayýlmamacasýna düþtüðüm
sarhoþluklarým
muhabbet bardaðýndan içtiðim mey
ülfet kývamýnda þehvet
mahzunluk
ve mahrumluktur
nikabý arzularýn
heveslerin rahminde semiren
cilvekâr felaket
medet ey yegane necat kaynaðý
medet.

bî çareyim
bin pâreyim kýyýsýnda kýyametin
soluk soluðadýr ruhum zor yokuþta
mecalsizdir eyvâh’larým
âr ederek taþýdýðým
utanç kamburumdur gaflet
gölge varlýklarýn sýrra kadem bastýðý
sýðýnaksýz bir günde
gölgeleneceðim ulu çýnar
sana ve sevgime olan imaným
ve rahmet saðanaðýndýr
arýnacaðým derya elbet
yüzüm sana dönüktür niyazým sana
kerem et ihsan et
medet ey sonsuz rahmet ýrmaðý
medet


tarumardýr dayandýðým daðlar þimdi
düþtü maskesi fani varlýklarýn
sýrra kademdir sevenler sevilenler
orta yerde yapayalnýz üryaným
mahcup tövbelerin kapýsýnda
soluk soluðadýr umut
nefesim daralýr
sýðmaz olur gecelere âh’larým
gündüzler aciz kalýr
ey kimsesizlerin kimsesi
uzaðým herkesten sana yakýným
mahcupluðum kendisinden utanýr
yüz çevirme yusuf’undan
affettim de tebessüm et
medet ey merhametin ipeksi kucaðý
medet

Yusuf Akyüz

Sosyal Medyada Paylaşın: