Hasretin gün be gün iþliyor içime Bilesin! Gecenin kasvetine sýðýnýyorum Özlemler... bitanem! Özlemler otað kuruyor þehrime Yoruldum sensiz çýktýðým hayat yokuþlarýnda Beklemediðim bir an’da...gel! Çýk gel n’olursun. Gel de tutsaklýðým son bulsun Gel de kurtar yalnýzlýðýn hücrelerinden; Prangalara sürgün ömrümü. Gel de kucaklayalým acýlarýmýzý Umutlar ellerimiz de çiçeðe dursun Bin yýllar sonraya, rastlasa da geliþin... Yine de gel.. illaki gel! Gel n’olursun.
Kara yaðýzým, adamým er’im Gecelere sýðmýyor ki özlemlerim. Dayanýlmaz sancýlar dolaþýyor damarlarýmda Bir kýsrak þahlanýyor hýrçýn ve asi; Uçsuz bucaksýz ovalarýn kýyýlarýnda. Çamurlu sular yürüyor koyaklarýma Bir dað menekþesi soluyor.. Papatyalar aðlýyor güneþsiz kuytularda Ve bir kartalýn pençesinde yüreðim; Gözlerim de hayâllerim kanýyor.
Saçýlmayý bekleyen tohumlar... Ellerim de kurudu. Evin’ler yeþermez... Baþaða kalkmaz mý artýk? Ayrýlýðý yazan rabbim! Adýmýzý vuslata yazmaz mý? Kan revan içinde kaldý ömrümüz... Yaralarýmýz kabuk baðladý Hasta yüreklerimiz iyileþmese de Hayâllerimize yeniden sarýlamaz mýyýz?
Habersizce çýk gel n’olur! ..Beklemediðim bir an’da gel! Çýk gel! ..
Olmaz mý? ...
06 Aðustos 2008 / 01; 30
Emine Genç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dil-ruba Emine Genç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.