Lal

Doða þahitti
Ve ben oradaydým
Gördüm!
Ýki gözüm önüme aksýn ki gördüm
Aklým ebediyen tutuklu kalsýn bir zindanda,
Kalbim lal olsun ki gördüm!

Hasretle sarýþmýþtý kollarýn sana
Asýrlar sonra
Ayaklarýný öpüyordu kumlar,
Ýrili ufaklý çakýl taþlarý,
Deniz kabuklarý,
Su yosunlarý...

Deniz, kokunu çekiyordu ciðerlerine
Dað gözlerini giyiniyordu
Gemiler geçiyordu gözlerinden,
Gemiler hüzün yüklü...
Turnalar geçiyordu
Martýlar sesinde su içiyordu

Yüzün güneþin yüzünü okþuyordu
Bir anne þefkatiyle
Kumral saçlarýn öfkesini dindiriyordu rüzgârýn
Rüzgâr ýlýnýyordu...

Gördüm!
Uçurtmalar yüzünü çiziyordu gökyüzüne
Yüzünde çocukluðum
Yüzünde köyüm vardý
Bir türkü dinliyordu seni
Bir þiir seni okuyordu...
Ah elleri kýr sevgilim
Ellerinin deðdiði yer papatya kokuyordu
Kekik kokuyordu...

Biliyor musun,
Kalbime büyük saygý duydum, seni sevdiði için...

Sevgilim!
Sen bir çiçeðin yüzündeki ilkbahar sevincisin
Sen, istiridye kabuðundaki o muhteþem incisin!

S.U.

Serkan Uçar

29.01.2022
Sosyal Medyada Paylaşın: