ANNE

Özlemek, ne aðýr bir duygu.
Bazen yüreðim kaldýrmýyor be anne.
Sessiz hýçkýrýklarým, boðazýmda düðümleniyor.
Ölmek,ölmek ne soðuk bir eylem.
Hangi mevsimde olursam olayým.
Yokluðunda üþüyorum anne.
Sensizlik çok soðuk cennet kokulum.

Çocukluk iþte okuldu,arkadaþtý, dersti,kitaptý derken
Senli olduðum günlerin hakkýný verememiþim.
Affet beni anne.
Ne acý ki yaþarken doya doya öpüp,sarýlmamýþým,
Koklamamýþým üstelik.
Sen benim üstümden dualarýný eksik etmezken.
Ben senin deðerini bilememiþim.
Ne olur çocukluðuma ver anne.

Onsekiz yaþým,
Herkesin heyecanla beklediði yaþ.
Onsekizim benim hüznüm oldu anne.
Anne, cennete açýlan kapýdýr derler.
Ben cennetimin kapýsýný onsekizimde kaybettim anne.
Sensizlik ne zormuþ ,
Baþýmý koyacaðým bir dizin olmamasý,
Ne berbat bir þey anne.
Þu sol yaným öyle acýyor ki,öyle kanýyor ki yüreðim.
Ýlacý yok,dermaný yok,bu yarayý saracak bir doktor bile yok.

Annem...
Eksik yaným,öyle özledim ki bize masallar anlatmaný,
Dizine yatýrýp saçlarýmý okþamaný.
Annem mis kokulum,dili dualý,
Merhametini sevdiðim annem.
Ne zormuþ sensizlik meðer,
Avazýn çýktýðý kadar,sessizce anne diye baðýrmak,
Anne diye saatlerce gözyaþý dökmek.
Ne çaresiz þeymiþ þu özlemek.
Ne yorucu,ne can yakýcý bir þeymiþ özlemek.

Sen beni beyazlar içinde gelin ettin.
Ben seni beyazlar içinde topraða verdim anne.
Yazýklar olsun bana, ben hayýrsýz evlat mýyým anne?
Ben nasýl evlatmýþým anne.
Seni kendi ellerimle topraðýn baðrýna koydum.
Düþündükçe isyanlar çýkýyor içimde anne.
Neden gelmiyorsun rüyalarýma,
Neden sarmýyorsun beni uykularýmda.
Yoksa yoksa bana küstün mü anne?

Sesine hasretim,
Hiçbir zaman alamayacaðým kokuna hasretim.
O sýmsýcak tenine sarýlmak varken.
Mezar baþýnda toðraðýný kucaklýyorum.
Varlýðýný özledim,kýzým deyiþini özledim.
Sensizlik ne aðýr imtihanmýþ annem.
Büyüdüðüme bakma inan.
Ben onsekizimde mýhlanýp kalmýþým.
Anne! diye seslenememenin acýsý,
Býçak gibi saplanýyor her defasýnda sol yanýma.

Öðrendim anne öðrendim.
Yüreðin cayýr cayýr yanarken üþümeyi,
Öðrendim için kan aðlarken gülmeyi.
Yýllar geçti, geçmiyor bu acý.
Düðüm oluyor özlemin boðazýmda,
Hasretin akýyor gözlerimden.
Kimselerede anlatýlmýyor bu acý anne.
Yastýklar saklýyor hýçkýrýklarýmý,
Geceler duyuyor bu sessiz feryadlarýmý.
Kelimeler yetmiyor yokluðunu anlatmaya.
Cennet kokulum ,sen rahat uyu mezarýnda.
Dayanmak çok zor bu ebedi ayrýlýða annem.
Seni çok özledim.
Çok özledim seni annem.
AYTEN DEMÝREL

Sosyal Medyada Paylaşın: