HEYULA

ýstýrap damlalarý yaðarken
gönlüme.
hazan mevsiminin hicraný an ve an gönül
telimin derinliðinde.
heyula dehlizinden
geçerken sancýlarýn bilinmezliðinde..
korkutan rüzgarýn kasýrga
hayalinde.
kasvete bürünen tepelerin
üzerinde
esen meltemde
var oluþ sancýlarýnýn emeði vardýr seyyalede...


daracýk, en kalabalýk caddeler gibi
solan bakýþlarýn
öyle yaslý ki þu an þehir
bakýþlarýnda kaybolan efkarýn
beni bile eritir.
kurudu tenimde.
öksüzlüðümün gölgesinde büyüyen papatyalar.
tütüne bulandý sýrtýmý yaslandýðým hayaller.
sana ait ne varsa
her þey hatýrýmda..
bana dair ne varsa geçtim..
kalbimdeki resmini
yine gözlerine çizdim....


ince ve derin bir his beni saran..
mezarlýk mý bu ölü deniz?
konuþmaz olur gözümüz ve dilimiz.
kendime dönüþüm için
susuyor benliðim.
sükut benim bazen servetim.
muhabbet ettiðim kelam
bazen de gafletim....
hayatýmýn öznesi mi
bilemedim.
heyula benim ikilemim

MERYEM KARAPINAR
Sosyal Medyada Paylaşın: