Býrakma ne olur
Bak kahrolurum
Eririm o zaman.
Ne de güzel
Hayallerimiz vardý.
Hani seninle
Samanlýk seyran
Olacaktý.
Soðana vurup
Yumruðumuzu
Yarým yarým
Paylaþacaktýk.
Hani bazen sevgilin
Bazense uslanmayan
Çocuðun olacaktým.
Kucaðýna yatýrýp
Baþýmý okþayacaktýn.
Hani yemyeþil çimenlerde
Sarmaþ dolaþken
Topraðýn kokusunu
Çekecektik içimize.
Gözlerimizi kapatýp.
Dalýp dalýp gidecektik
Çok uzaklara.
Hiçbir þey
Düþünmeyecektik
Birbirimizden baþka.
Ekmeðimizi
Kendimiz yapýp
Suyu kuyudan
Ýçecektik.
Delicesine
Sevip sevilip
Kendimizden
Geçecektik.
Yok
Yok olmadý.
Sen yine de
Býrak beni.
Ben eriyip kahrolsam da
Ýçimdeki vefamla
Baþ baþa kalayým.
Vefasýz sevgili yerine
Vefalý dostlarla
Olayým..
Münir ÜSKÜDAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.