Ýlkokul mezunu,
Dinine baðlý kadýndý annem.
Geceleri herkes yatýnca
Dantelli beyaz yazmasý,
Elinde tespihiyle duaya baþlar,
Bütün odalarý okuyup üflerdi.
Yokluðu iyi bilirdi.
Tek maaþ yetmez.
Katkýda bulunmak gerekir
Der,
Bir þeyler yapmak için
Çýrpýnýr dururdu.
Eski gazetelerden
Kaðýt kayýklar yapar,
Bizde bunlarý
Tencereye koyduðumuz
Suda yüzdürürdük.
Islanýp dümdüz olunca
Bir yenisini
Tutuþturuverirdi elimize.
Sonra külah þeklindeki
Dört bölümlü
Kaðýttan tuzluklara
Dört parmaðýný sokup,
Açýp kapayarak bize
Seçin bakalým,
Hangisi
Diye sorar,
Okurdu içine yazdýðý niyetleri.
Kimimize Doktor
Kimimize Hakim çýkardý.
Hiç boþ yoktu annemin oyununda,
Yaþamýnda olduðu gibi.
Hele o havada kuðu gibi süzülen
Kaðýt uçaklar yok mu…
Bayýlýrdým.
En uzaða hep
Benim uçaðým giderdi.
Kardeþim sinirinden
Annemin sýrtýný yumruklardý,
Benimki niye uzaða gitmiyor
Diye..
Zavallýcýk hiç sesini çýkarmazdý.
Öyle bir ayarlardý ki giydireceði zamaný,
Küçülen pantolonlarýmla, kazaklarým
Týpatýp uyardý kardeþime.
Hastalanýnca ilk tedaviyi annem yapardý.
Sýcacýk elleriyle baþýmýzý sýkarken,
Anlamadýðýmýz dualarý mýrýldanýrdý.
Nefesi saçlarýma, yüzüme geldikçe
Ýçim bir hoþ olur,
O an iyileþmeye baþlardým.
Duadan sonra içimizdeki hastalýðý da
Hemen kesip atmak için,
Baþýmýzdan ayaðýmýza kadar býçaðý sürer,
Karayelden isen uhruç,
Kýzýl yelden isen uhruç,
Haset dilden isen uhruç,
Cin alametinden, Peri alametinden isen uhruç,
Deyip býçaðý kapýnýn dýþýna fýrlatýrdý.
Bütün kötülüklerin önlemini
Alýrdý annem kendince.
Hafta sonlarý, dýþarýda masraf olmasýn diye,
Toplardý bir odaya hepimizi.
Allý pullu giysilerle,
Tahta kaþýðý da mikrofon yapýp,
Bize þarkýlar söyler,kantolar yapardý.
Hepimizi kýrar geçirirdi gülmekten.
Þahmeran masallarýnýn
Tadý bir baþkaydý onunla,
Kýþ gecelerinde.
Küçücük fýçýcýk, içi dolu turþucuk,
Alçacýk boylu kadife donlu,
Bilmeceler sorardý,
Odanýn içi yine de karýþýrdý o anda.
Cevabý hep bilinse de..
Yazlarý mahallenin yan tarafýnda,
Annemin yaptýðý uçurtmalarý
Yarýþtýrýrdýk masmavi gökyüzünde.
Ah çocukluðum ah.
Tek maaþla kira evlerinde
Ele güne muhtaç olmadan
Büyüttü bizi annem..
Teknoloji geliþti,
Dünya büyüdü,
Ama ben..
Bir türlü büyüyemedim.
Kaðýttan oyuncaklarýný,
Þahmeran masallarýný,
Ben…
Ben seni istiyorum anne,
Seni…
Ne olur,
Geri gel…
Münir Üsküdar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.