Bir gökdelenin
En üstünden
Her yere kuþbakýþý
Bakalým önce.
Kirpiklerimiz
Rüzgara batsýn
Rüzgar gözlerimizden
Yaþ olup aksýn.
Yüzümüz,saçlarýmýz
Esir olurken bu hoþluða
Birden býrakalým
Kendimizi sonsuz boþluða.
Gözlerimiz kapalý elele
Günlerce sürsün bu düþüþ
Mutluluk denizinde
Yüzümüzden eksik olmasýn gülüþ.
Ayaðýmýz deðmesin yere.
Buz gibi sularda
Kendimize gelelim.
Masmavi sarhoþlukla
Mercanlara,
Deniz yýldýzlarýna
Selam verelim.
Taþýrýnca deryayý
Deliverelim
Bir yerinden dünyayý.
Bu efsunlu düþüþte
Ýki top ateþ olup
Yanalým ama
Hiç sönmeyelim.
Dünya hep dönsede
Biz dünyaya dönmeyelim.
Münir Üsküdar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.