İNSAN NE İLE YAŞAR

Kitap Alýntýlarý
Ýnsan Neyle Yaþar Kitap Alýntýlarý – Lev Nikolayeviç TolstoyKitap AlýntýlarýEtiketler: Ýnsan Neyle Yaþar, Lev Nikolayeviç Tolstoy
Ýnsan Neyle Yaþar Kitap Alýntýlarý – Lev Nikolayeviç Tolstoy
Lev Nikolayeviç Tolstoy’un kitaplarýndan Ýnsan Neyle Yaþar Kitap Alýntýlarý sizlerle.

Ýnsan Neyle Yaþar Kitap Alýntýlarý
#8221;Adam bir yýl sonrasýna hazýrlanýyor, ama akþama varmadan öleceðini bilmiyor #8221; diye düþündüm
Kopyala
Ekmek pahalý, emek ucuzdu.
Kopyala
Allah beni 3 hakikati öðrenmem için Dünyaya yolladý. Allah’ýn bana söylediði ilk soru þuydu. #8216;Ýnsanýn kalbine ne hükmeder?’ ve anladým ki insanýn kalbine sevgi hükmeder. ikinci soru ise #8216;Ýnsana ne verilmemiþtir ? #8216; Ýnsana kendi ihtiyaçlarýnýn bilgisi verilmemiþtir. ve üçüncü soru ise #8216;Ýnsan ne ile yaþar?’ ve anladým ki Ýnsanýn elinde hiç bir þey olmasa bile Allah sevgisi olsun yeter. Yani insan Allah’a inanmadan yaþayamaz..
Kalbine bir sor, böyle yaþanýr mý hiç?

Anladým ki insan içinde sevgiyle yaþar.

Öyle horozlar vardýr ki, öttükleri için, güneþin doðduðunu sanýrlar

Þunu sakýn unutmayýn: Önemli olan bir tek an vardýr. O da “þimdi #8221;dir. Çünkü bir tek ona sözümüz geçer.

Anladým ki, insanlar kendilerini düþünerek yaþýyor gibi görünse de, hakikatte onlarý yaþatan tek þey sevgidir.

Dünyada barýþ, insanda iyi niyet olmalý!

Biz her þeyimizi veriyoruz da, neden hiç kimse bize bir þey vermiyor.

Birinden kötü bir söz iþitirsen sessiz kal, kendi vicdaný rahat býrakmasýn o kiþiyi
Ýnsan anasýz babasýz yaþar, Tanrý’sýz yaþayamaz.

Tanrý’yý sevdiðini söyleyip kendi kardeþinden nefret eden varsa; o bir yalancýdýr. Görüp tanýdýðý kardeþini sevemeyen, göremediði Tanrý’yý hiç sevemez.

Baþkalarýnýn þuçunu deve yapýp gözünde büyütüyor, kendi kabahatini iðne yapýp yakanda gizliyorsun.

Kim severse, Tanrýya yaklaþýr;
Tanrý da ona yaklaþýr.
Çünkü o, sevgiyi yaratandýr.

Kývýlcýmý söndürmezsen, ateþi zapt edemezsin
Musibete boyun eðersen, gün gelir musibet de sana boyun eðer.

Ýki insan arasýndaki kötülük sadece birinden mi çýkar?
Kötülük iki taraflýdýr. Onun yaptýðý kötülüðü görüyorsun ama kendininkine gözlerin kapalý.

Anlaþýlan talih tekerlek gibi dönüyor - dedi -. Bazýsýný yükseltirken , bazýsýný düþürüyor

Seven Tanrýya; Tanrý, sevene yaklaþýr.

Pahom sadece yargýçlarla deðil, komþularý ile de kavga etti. Komþularý onu evini kundaklamak ile tehdit ettiler. Böylelikle Pahom’un topraðý geniþ ama toplum içindeki yeri dar oldu

Kâr, zararýn kardeþidir. Bugün zengin olduðun hâlde yarýn kendini dinlenirken buluverirsin.

Küçük çocuklar gibi olmazsanýz , göklerin egemenliðine asla giremezsiniz
Tanrý’dan korkun ! Koca adamlar þu küçük kýzlar yüzünden dövüþmeye baþladýnýz , ama onlar her þeyi unuttu bile Yine birbirlerini seviyor , neþeyle oynuyorlar iþte. Sizden akýllýymýþlar doðrusu!..

Köylüler de Tanrý’nýn gücünün kötülükte deðil , iyilikte olduðunu anladý

Birinden kötü bir söz iþitirsen sessiz kal, kendi vicdaný rahat býrakmasýn o kiþiyi.

Belki de hayatýmýzý deðiþtirecek insan, yolda yürürken sessiz sedasýz geçmiþtir yanýmýzdan.

..oysa onlarý yaþatan tek þey sevgiymiþ. Seven insan Tanrý’nýn, Tanrý da onun içindedir, çünkü Tanrý sevgidir.

Ýnsan olduðumda hayatta kalmamý saðlayan kendimi kollamam deðil, yolda rastladýðým bir adamla karýsýnýn sevgisidir; bana acýmalarý, beni sevmeleridir. Öksüz kýzlar da onlara acýyýp seven yabancý bir kadýnýn yüreðindeki sevgi sayesinde hayatta kaldý. Bütün insanlar kendilerini düþünüp kolladýklarý için deðil, içlerindeki sevgiyle yaþýyor.

Ýnsanýn kalbine neyin hükmettiðini öðren.’ Anladým ki, insanýn kalbine sevgi hükmeder. Allah’ýn, vadetmiþ olduðu þeyleri bana göstermeye baþlamasýyla ferahlamýþtýr, iþte ilk defa onun için gülümsedim. Fakat henüz her þeyi öðrenmemiþtim. Ýnsana ne verilmemiþtir; insanlar ne ile yaþar, bunlarý hâlâ bilmiyordum.
#8220;Sizinle birlikte yaþýyordum. Aradan bir sene geçti. Bir gün, þekli bozulmadan ve dikiþleri açýlmadan bir yýl giyilecek çizmeler ýsmarlayan adam geldi. Ona baktým ve birden bire omuzlarýnýn arkasýnda arkadaþýmý -ölüm meleðini gördüm. Benden baþka kimse o meleði görmemiþti; onu tanýyor ve akþam olmadan zengin adamýn ruhunu alacaðýný biliyordum. Kendi kendime düþündüm: #8220;Adam bir yýllýk hazýrlýk yapýyor, ama akþam olmadan öleceðini bilmiyor. #8221; Ýþte o zaman Allah’ýn ikinci sözünü hatýrladým: #8216;insana ne verilmemiþtir, öðren.’ #8220;Ýnsanýn kalbine neyin hükmettiðini biliyordum. Þimdi ise ona neyin verilmediðini öðrendim. Ýnsana, kendi ihtiyaçlarýnýn bilgisi verilmemiþtir. Ýkinci defa gülümsedim. Arkadaþýmý görmekten ve Allah’ýn bana ikinci sözünü ilham etmesinden dolayý sevinmiþtim.
#8220;Ama her þeyi hâlâ bilmiyordum. Ýnsanýn ne ile yaþadýðýný henüz öðrenmemiþtim. Allah son dersi bana ilham edinceye kadar yaþamaya devam ettim. Altýncý yýl, kadýnla birlikte ikiz kýzlar geldiler; kýzlarý tanýdým ve onlarýn hayatta nasýl kaldýklarýný duydum. Baþlarýndan geçenleri iþitince, düþündüm: Anneleri çocuklarýnýn hatýrý için bana yalvarmýþ, çocuklarýn anne babasý/, yaþayamayacaklarýný söyleyince ben de ona inanmýþtým; oysa onlarý bir yabancý emzirip, büyütmüþ. Kadýn kendi çocuklarý olmadýklarý halde onlara sevgi gösterince aðladým, kadýnda Hayat Sahibi Allah’ýn varlýðýný hissettim, ve Ýnsanlarýn ne ile yaþadýðýný anladým. Allah’ýn bana son dersi de ilham ettiðini ve günahýmý baðýþladýðýný biliyordum. Ýþte o zaman üçüncü defa gülümsedim.

Allah, O’na itaat etmediðim için cezalandýrdý beni. Cennette bir melek olduðum halde, Allah’ýn emrine uymadým. Allah beni, bir kadýnýn ruhunu almam için göndermiþti. Yeryüzüne indiðimde tek baþýna yatan hasta bir kadýn gördüm! Kadýn daha yeni doðum yapmýþ ve ikiz kýz doðurmuþtu. Çocuklar annelerinin yanýnda zorlukla hareket ediyorlar, fakat kadýn onlarý göðsüne kaldýramýyordu. Beni görünce, Allah tarafýndan ruhunu almam için gönderildiðimi anladý ve aðlayarak þöyle dedi: #8216;Ey Allah’ýn meleði! Kocam devrilen bir aðacýn altýnda kalarak daha yeni öldü. Ne kýzkardeþim var, ne teyzem, ne de annem; bu öksüzlere bakacak kimsem yok. N’olur ruhumu alma! Ýzin ver bebekleri emzireyim, onlarý doyurayým ve ben ölmeden yürüdüklerini göreyim. Çocuklar anne babasýz yaþayamaz.’ Onu dinledim. Bir çocuðu bir göðsüne, diðerini de kollarýna verdim ve Rabbin yanma döndüm. O’nun huzuruna çýktým ve þöyle dedim: #8216;Rabbim, o annenin ruhunu alamadým. Kocasý bir aðacýn altýnda kalarak ölmüþ; kadýn, doðurduðu ikiz kýzlarýn hatýrýna ruhunun alýnmamasý için yalvarýyor: Çocuklarýmý emzirmeme, doyurmama ve yürüdüklerini görmeme izin ver. Çocuklar anne babasýz yaþayamaz diyor. Ben de ruhunu alamadým.’ Allah þöyle cevap verdi: #8216;Git, annenin ruhunu al ve üç hakikati öðren. Öðren ki, insanýn kalbine hükmeden nedir; Ýnsana ne verilmemiþtir; ve insanlar ne ile yaþar? Bunlarý öðrendiðinde semaya tekrar döneceksin.’ Böylece tekrar yeryüzüne inerek annenin ruhunu aldým. Bebekler göðsünden düþtüler. Cesedi yataktan yuvarlandý ve bebeklerinden birinin üzerine düþerek onun bacaðýný burktu. Kadýnýn ruhunu Allah’a götürme arzusuyla köyün üzerine yükseldim; fakat bir rüzgar beni yakaladý ve yere düþürdü. Kadýnýn ruhu tek baþýna Allah’a yükseldi, ben ise yeryüzüne, o yolun kenarýna düþtüm.

Doðru bir þey mi bu þimdi? Senin sorumlu bir þekilde davranman gerekiyor. Ruhunu düþün. Her þeyin böyle olmasý mý gerekiyor? Sen bana laf atýyorsun, ben sana iki misli karþýlýk veriyorum. Sen bana bir vuruyorsun, ben sana iki vuruyorum.
Hayýr çocuðum! Peygamberler biz ahmaklara bambaþka bir þey öðretmiþlerdir. Birinden kötü bir söz iþitirsen sessiz kal, kendi vicdaný rahat býrakmasýn o kiþiyi. Kendi vicdaný o kiþiyi paylayacaktýr. Yumuþayacak ve seni dinleyecektir. Dinimiz bize kibirli olmamayý öðretti!.. Konuþsana! Dediðim gibi deðil mi!

Durup gülümsedi ve “Sakýn ha Ývan! yangýný kimin çýkardýðýný söyleme! Sen bir insanýn bir kabahatini örtersen Tanrý senin iki kabahatini birden affeder!” diye ekledi. Sonra yaþlý adam ellerini göðsünde kavuþturdu, bir iç geçirdi, kasýldý ve ruhunu teslim etti.


Artýk bir toprak sahibiydi. Kendi topraðýný sürüp ekiyor, kendi aðaçlarýný kesiyor, sýðýrlarýný kendi çayýrýnda otlatýyordu. Tarlalarýný sürmeye, büyüyen hububatýna ya da otlaklarýna bakmaya gittiðinde yüreði sevinçle doluyordu. Orada büyüyen otlar ve açan çiçekler, onun gözünde baþka hiçbir yerdekine benzemiyordu. Eskiden bu toprak parçasýnýn yanýndan geçerken, diðerlerinden farksýz görünürdü. Oysa þimdi gözüne ne kadar da farklý gözüküyordu.

Hayýr oðlum, bir þey gördüðün yok; kin senin gözlerini kör etmiþ. Hep baþkasýnýn günahýný görüyor, kendininkini kulak ardý ediyorsun. Ne diyordun? O daha kötüymüþ! Kötülük eden bir tek o olsaydý, ortada kötülük kalmazdý. Ýki insan arasýndaki kötülük sadece birinden mi çýkar? Kötülük iki taraflýdýr. Onun yaptýðý kötülüðü görüyorsun ama kendininkine gözlerin kapalý. Sadece o kötü olsa; sen hep iyi olsaydýn

MEHMET SAÝT KAYA
Sosyal Medyada Paylaşın: