SON BULSUN
Yýkýk þu gönlüme, can suyu oldun.
Seni ne kadar sevsem, azdýr sevdiðim.
Ömrüme bir güneþ, olup ’ta doðdun.
Kalbime bir ece, oldun sevdiðim.
Göz kýrpan yýldýzlar, bizi kýskanýr.
Aþkýn canýmý inan, tenimden alýr.
Sözle anlatamam’ ki, dil aciz kalýr.
Can içinde cansý, benim sevdiðim.
Gel’ de ceylanlarla, daðda koþalým.
Uçan þu kuþlara, yoldaþ olalým.
Gök yüzüne aþkýmýzý, gel’ de yazalým.
Aþkýmýzý herkes, görsün sevdiðim.
Sevdanýn tadý, tuzu, inan sendedir.
Yüreðim ateþlerde, yanan kordadýr.
Kokun papatya’ da, hem’ de güldedir.
Ömrüm seninle son, bulsun sevdiðim.
Muhlis SÜNBÜLCÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhlis sünbülcü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.