ŞU GÖNÜL

Kemanýn inleyen, ince telinde.
Çýkan name gibi. sýzlar þu gönül.
Ürperten, üþüten, seher yelinde.
Bi çare kývranýp, durur þu gönül.

Kayan yýldýz gibi, çaresiz düþer.
Aþkýn ateþinde, nar olup piþer.
Bazen volkan olup, alevler saçar.
Kendini taþlara, vurur þu gönül.

Anlatmak çok zor, aþký sevdayý,
Þu gönül þaþýrýr inan, yýlý ve ayý.
Aþk dediðin dibi, görülmez kuyu.
Halden hale girip, durur þu gönül.

Dalýnda kuruyan, bir gül misali.
Hasreti anlatýr þu, bülbülün dili.
Yar’ sýz kalan aþýk, sanki bir ölü.
Bitkin ve çaresiz, kalýr þu gönül.




Muhlis SÜNBÜLCÜ.

Sosyal Medyada Paylaşın: