HASRET ZAMANI...
Yeþili sarýya döndürdü zaman,
Nice güzellikler bir bir solacak.
Soðuyan havalar vermiyor aman,
Bilmem geleceðe kimler kalacak?
Zaman ki; zamaný eleyen elek,
Çaresizlik aðý, kader tuzaðý.
Nice devirlerden geçti de felek,
Çözemedi zaman denilen baðý.
Bir kapý bularak çýksak dýþarý,
Bilmem ki ne kalýr geriye bizden?
Hak düzeni kalksa olmaz baþarý,
Bu yönde, bunalýr akýllar birden.
Bir denge ki; bulut yaðmuru saðar,
Ardýndan kar gelir, toprak aðarýr.
Zamanlar böylece mevsime sýðar,
Can bulur tabiat, yeþile varýr.
Yeþile hasrettir þimdi gözümüz,
Zamaný çevirip bahara ersek.
Geçmiþten erteye vardý sözümüz,
Sevgi çemberine bir çelenk örsek.
18.11.2020
Fatih-ÝST.
Enver Özçaðlayan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.