BAHAR VE KENT
BAHAR VE KENT
Beton yýðýnlarý arasýndan uzatmýþ baþýný bahar
Yemyeþil rayihalar sarýyor etrafý
Tatlý bir ziya dokunuyor tenime
Toprak kokusunu kucaklamýþ rüzgâr
Sanki mutluluk þarkýsý söyleyen tellal…
Ötelerde bir huzur, tatlý bir canlýlýk görünür
Sesler duyulur, karmaþýk insan sesleri
Beton yýðýnlarý arasýndan uzaklarda
Mahzun bir yeþillik görünür.
Öbekler oluþturmuþ üzerinde insanlar,
Etrafýnda çocuklar, minik kuþlar koþturur…
Toprak, kokularýný savururken etrafa
Çiçekler uzatýr tek tük baþlarýný
Ürkek ve çekingen halleriyle
Ýnsanlar sevincini paylaþýr…
Düþe kalka oynar çocuklar yuvarlanýr,
Kucaklaþýr çiçek kardeþleriyle.
Bir yeþil þilte üzerine oturmuþ,
Ýmrenirler çocuklarýn masum sevincine
Ýç geçirerek seyrederken insanlar,
Hayaller ülkesinde yorgun dolaþýr.
Hasret giderirler uzaktan…
Bir avuç çimen tadýnda huzur ararlar.
Þimdi beton yýðýnlarý arasýna mahkûm,
Hüzünle uzaktan seyrederiz özgür baharý.
Toprak kokularý, çimen boyasý,
Ötelerden selam gönderir bize.
Azgýn canavar edasýnda insafsýzca
Köklerini yolduðumuz bahar güllerinin torunlarý,
Sitemli bakýþlarla el sallar hepimize.
Biz þimdi kendi hücremizde kendi kendimize
Aðlarýz çaresiz, yanarýz piþmanlýk halimizle
El sallarýz uzaktan çaresiz,
Mahcup, çekingen ve hain halimizle…
26.05.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yahya Cumhur TAPCI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.