Söylenmeyiniz bana; gençliðe hitabýmdan Sanýrým ya iki ya da üç vakit geçmiþti... Ýlk damlam ilk mürekkebimse, ilk kitabýmdan Ýlk satýrlar düþerken ilk sözü kim seçmiþti?
Bir damla, bir damla daha, sakin olabilmek Bunca çamurun içinde saydam kalabilmek Çiselerden sonra saðanaðý bilebilmek Düþeceðim yeri ve yolu ilk kim açmýþtý?
Olmaz demeyin, üstünüze de düþebilirim. Örneklerim çoktur benim, ulaþabilirim. Geçmez denilen duvarlarý aþabilirim. Bendeki bu farkýndalýðý ilk kim saçmýþtý?
Þu dað, içinde nice güzellikleri bezer. Bahsi geçen ormanda zarif ceylanlar gezer. Her otu yer mi; ot bitirmez ayrýðý ezer. Ceylan, ilmi ilk nerede kiminle içmiþti?
Boncuk gözlü bir bülbül kondu kozalaðýma. Ne aradý ne buldu da þakýr budaðýma. Öten o mu ben mi; vurdu güneþ bucaðýma. Bülbülle güzel muhabbeti ilk kim açmýþtý?
Yaðan yaðmurlarým ve de yepyeni günlerim Ah, vuslatý iple çeken yürek sökünlerim Her daim gençlikle yatýp kalkan sürgünlerim Harcadýðýmýz ömrü kýymet ilk kim biçmiþti?
Teþekkür ederim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Tütüncüler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.