sene bin dokuz yüz doksan üç bir yaz saçýlmýþ. bin bir sokakta hummalý çalýþma sürüyor, yerler kazýlmýþ, çýkmaz sokak yeni açýlmýþ. sokaðýmýn gözü açýlýnca it köpek ürüyor.
eline almýþ küreði, evin önü engebeli. kim bilir düzeltirken aklýndan neler geçiyor. adamýn kýrlaþmýþ býyýðý terlemiþ belli. vakit geçmiþ, akþamýn karanlýðý da çöküyor.
þöyle bir doðrulurken, baktý elindeki küreði. kaybetmiþcesine deðerli olaný, aradý o adam. çöktü iþte; göz keserken, kanatýyordu yüreði. giren on sekizinci maddeyse, ona düþtü gam.
bu gece yýldýzlar daha bir belirgin, ay dolunay. sessizliði bardaklarýn þangýrtýlarý bozuyor. evin hanýmýnýn getirdiði tavþan kaný çay; ardýndan ihtiyar sese, çocuk sesleri bastýrýyor.
burasý feslikan mahallesi bin bir sokak no on. her yerinin ayrý bir hikayesi bulunursa da; anlatmaya zaman yetmez, þimdilik olsun sözüm son. bin bir benim sokaðým; çýksa da, çýkmazsa da.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Tütüncüler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.