YANAR DAĞIM
YANAR DAÐIM
Yabanlardan bir od düþtü baðrýma.
Ateþler sarmýþ dört bir yanýmý.
Yanar evim, barkým, yanar ciðerim.
Alevler yalarken mahzun yüzümü
Baþýboþ hülyalara dalarken,
Ötelerde yanar daðým…
Su taþýrken karýncalar misali
Kimileri körük tutar aleve.
Susuz kalmýþ bedeviyim sanki ýssýz çöllerde…
Seyrederken uzaklardan gamsýz kedersiz,
Damarlarýmda akan lav,
Gönlümdeki yangýnlarýn yankýsý,
Fokurdayýp, kaynayan yaramdýr.
Yanar ta içerimden ciðerim,
Karþýlarda yanar daðým…
Bir patlama duyulur derinlerden
Sinirler gerilir þimþekler çakar,
Gök gürültüsüne dönüþür öfkem.
Yýldýrým olup düþüverir yerlere…
Paramparça kan aðlýyor yüreðim,
Ötelerde çaresiz yanar daðým…
Karabasanlar sarmýþ dört bir yanýmý.
Mýhlanmýþ bir ceset sanki bedenim
Ben yalnýzlýðýn hüzün deryasýnda dardayým.
Biçare yerlerde sürünmekteyim…
Uzaklardan bakarken karþý daðlara
Dost eliyle ateþlenmiþ yanar daðým…
Kaynayan bir volkan gibi sanki yüreðim
Lavlar dolaþýyor oluk oluk damarlarýmda.
Seyrederken biz ötelerden öteleri,
Buralarda garip garip yanar daðým…
Patlamaya hazýr bir yanardaðým!
05.05.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yahya Cumhur TAPCI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.