Yaðmur yüklü buluttum; tiftik, tiftikti yüzüm Göðe örtü çekildim; siz ebetten bildiniz. Caným, sevgili gençlik; birden karardý yüzüm Aðladým, çok aðladým; siz rahmetten bildiniz.
Bu halimi anladýðýnýz gün, (hiç) kaybolmadým.
Yemyeþil ormandým; boydan boya da uzandým. Belki zirvem aldattý; ovalara dayandým. Gençlik; ben, yalnýzca gönüllerde dolandým. Buraya varýþýmý siz nimetten bildiniz.
Bu halimi de anladýðýnýz gün (hiç) solmadým.
Yedi gök, her biri ayrý renk.... kat, kat çýkýldým. Bazen sapýldým; aklýn kurgusundan sýkýldým. Yolun sonuna da deðdim; ah, gençlik, ben yýldým... Burada kalýþýmý siz ülfetten bildiniz.
Bu halimi anladýðýnýz gün, ben (hiç), hiç olmadým...
Teþekkür ederim...
Günümü beþe böldüm,hür miracým var idi Nefis verildi bana, zor yamacýn var idi Ýnsandým doðup ölen, bir amacým var idi Hayatla yarýþý mý, siz külfetten bildiniz...ishak aras
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Tütüncüler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.