ŞİARIMSA UMUT...

Közümde aþk.
Özümde hazan.
Sözümde sevgi ve güven.
Ve saymaya baþlýyorum soldan saða.
Ýçimde devasa bir ayraç ve matemin
Saçlarýný tarýyorum.
Kaygan bir yol buz tutan
Sevecen bir gökyüzü rahmet sunan
Aþkýn hikmetinde ve hürmetinde
Hörgücü ise mevsimin…

Þehla gözlü rüzgârýn üflediði serin hava
Bense yazýn minvalindeyim:
‘’Yaz’’ denen illet öncemi esir alan
Elbet mevsimin aðýrlýðý çöküyor üstüme
Ve ‘’yaz’’ diyen bir hikmet
Teveccüh eden
Ýsmimle barýþýk yýldýzým
Yýldýz isminden haz etmediðim
Varsa yoksa ailemin gülüyüm
Solsam baþka dert
Açsam içimde uçuþan polenler
Yüreðim nemli
Gözlerim ýþýl ýþýl
Derdin biri bin para
Ne zaman dokundum ki ben o sýcak akýma?

Ardýþýk sayýlar saklý mevsimde
Arpacý kumrusu gibi düþündüðüm günler geride
Önüme b/aktýðým
Aþkla savaþtýðým
Þiarýmsa umut
Bazen bozguna uðradýðým
Bazen toz duman ettiðim
Yerlisiyim duygularýn
Ve yabancýsý günün
Elbet sürdürdüðüm bu yolculuktan varacaðým düze
Sürmenaj olmuþ zihnim ne ki
Dünün efkârýndan arýndýðým
Günde sabitlenip
Yarýnlara uzandýðým.

Þecerem yaslý.
Varlýðým az yaþlý
Yaþým dökülen
Yasým s/üzülen
Renklerin her biri ayrý özlem
Ýlla ki maviyim ben
Bazen pembe beyaz
Þakýyan iç sesim ne ki söylemediklerimin yanýnda?
Yürü ya kulum, dedi madem Mevla
Aþkýn akýmýna kapýlýp da yaðmam mý ben?
Ýman gücümde saklý umut
Tekeri kýrýk olsa ne ki dünyanýn?

Ýçimde batmayan güneþ
Ne serkeþ sezilerim ne boþluða düþtüðüm
Devasa bir rahmet yüreðimi pazarladýðým
Ve iþte gecenin bitiminde
Saðdýcým iken kalem
Solumla yatýp kalktýðým nasýl da elzem
Bir martavalsa okuduðu iblisin
Meleklerin arasýnda huzurluyum ben
Dilimde sureler Felak ve Nas
Þüphem yok günümden
Sancýlý olsa da mevsim
Üzerine serildiðim rahlem
Aþkla yaþar yaþatýrým hayatý ve hayallerimi ben…


Sosyal Medyada Paylaşın: