unutmak için bu yalnýzlýk;
annemin kokusunu,
sütünün tadýný,
ve masum kalan yanýnda,
utangaç çocukluðu..
unutmak için bu yalnýzlýk,
büyürken mavi dünyada
tadýna varmak gecenin,
anlamsýz kalmak bilmeden,
bedeline hazýr olduðunda,
þuursuzca sevmenin..
unutmak için bu yalnýzlýk,
gelip geçen insanlarý,
göçüp giden þehirleri,
ve yanan ruhlarýnda;
kirli yaþantýlarý,
var olduðunu saydýðýn kalabalýðýn,
bir komþu ziyaretinde,
dem vuran muhabbeti,
hiç kimseydi,
ne o kalabalýk,
ne de bu þehirden
bir yudum fazlasý..
unutmak için bu yalnýzlýk,
yüreðin attýðýný anlatmak mesela,
öylesi bir nefes almak deðil;
aþk diyorlar bazen ,
bazen hüzün, bazen özlem,
unutmak için;
yalnýzlýk lazým biraz,
biraz sen, az da olsa ben,
en fazla gece olmalý;
karanlýk düzlüklerin,
eþsiz sessizliðinde,
uzanmalýyýz koynuna yalnýzlýðýn;
bir sabah yeniden hatýrlamak için,
belki nefes nefese ölürüz;
bizi unuta bilmek için..
sana benzeyen aynalar vardý,
sis çöken yansýmalarýn
gözlerini anýmsatmasýnda..
düþlerimin "" KADAVRASI ...
kArAn
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.