HASRET EZGİLERİ

Geceler topraða benimle inmiþ
Kasýrga benimle kopmuþ denizde
Sanýrým vebalý elim gezinmiþ
Çürüyen aðaçta hasta benizde
Cinnet þüphe korku benim eserim
Sýcak kalbinizde gizlidir yerim
Bir kurdum ki sizi hep diþ içinde yerim
Ve gezerim her gün elbisenizde.

Sen ol dersin ve olur
Pýrýltý dolu billur
Çýðlýk içinde faðfur
Bir renk bize öteden
Ve bir ses o besteden
Nur bize Allah nur
Büyük divan ve huzur
Bekliyor mezarý sur
Sonsuzluk ölümsüzlük
Bitmez tükenmez düzlük
Nur bize Allah olur güneþi tuttu çamur
Elmas mahcup zift maðrur
Yakýn kandili yakýn
Ne donanma ne yangýn
Nur bize Allah nur
Sen ol dersin ve olur.

O erler ki gönül fezasýndalar
Toprakta sürünme ezasýndalar
Yýldýzlarý izlerler saatlerce
Namaz da arka saf hizasýndalar
Ýçinde nefsimiz sýzan hizasýndalar
Ölüm bile her nefse gelen
Bir hak tanrýnýn öncüsü yapýsý
Geniþtir her þeyi bilen yaradan
Bir oku ile yücedir
Allah

Beri gel serseri yol
Onun ümmetinden ol
Sel kendini kümelerle dol
Onun ümmetinden ol
Sen hiçliðe bakan yön
Hep sýfýr arka ve ön
Dosdoðru mezara dön
Onun ümmetinden ol
Gel dünya mundar kafes
Gel gýrtlakta son nefes
Gel arþý arayan ses
Onun ümmetinden ol
Solmaz bu bir renk
Ölmez bir ahenk
Onun ümmetinden ol

Nasýl iþ bu
Her yanýna çiçek yaðmýþ
Erik aðacýnýn
Iþýk içinde yüzüyor
Neresinden baksan
Gözlerin kamaþýr
Oysa ben akþam olmuþum
Yapraklarým dökülüyor
Usul usulca
Sonbahar.

Durgun havuzlarý iþlesin býrak
Yapraklarýn güneþ ve ölüm rengi
Sen kalbini dinle ufkuna bak
Düþünme mevsimi inleten rengi
Elemdir mest etsin ruhunu
Eser bulut gürültüsü durgun ahengi
Yan yana sessizce mevsimle keder
Hicrana aldanmýþ kalbimde gezin
Esen gök gürültüsünde

Gitme sonbahar oluyorum sonrasý hiç
Aðaçlar bükmesinler ne olursun boyunlarýný
Neden akþam tren kalkýnca
Kýrlangýçlar birdenbire çekip gidince
Mendiller salanýnca neden týkanýyorum
Öyle çok acýmasýz ki öyle birdenbire ki
Az önceki çiçekler nasýl da diken dikenmiþ
Gitme sonbahar oluyorum sonrasý hiç

O sularda çimdik bitti köprüleri geçtik bitti
O elmanýn tadý orda o kuþ çoktan öttü bitti
Artýk çocuk deðiliz susarak da bir þeyler diyebiliriz
Oyunlar oyuncaklar eski radyolar dinleyebilelim.

Dalýndan kopan yapraklarýn
Sararan yanlarýna yazdým adýný
Sahte bir gülüþten ibarettin oysa
Ve hiç bilmedin ellerimin soðuduðunu
Eylül ayýydý sonbahar geliþi.

Bir sonbahar gününde
Yapaklar sararýp dökülür
Bulutlar çarpar gök gürültüsü
Kopacak kýyamet.

Eylül sabahýnýn serinliðini
Yapraklarýn serinliðini
Ciðerlerime dolduruyorum
Sessizlik ve serinlik
Birleþiyor
Yýkanmýþ güvercinler
Ve çok uzakta bir tren sesi
Her zaman yeniden baþlamak duygusu
Doðuyor içimde
Her uyanýþýmda
Eylül sabahýnýn serinliðini
Yüreðime dolduruyorum.

Güz gömleði giydi þiir
Hüzün sanýyor görenler
Açýk kalmýþ bir düðmesi
Ki hava girsin diyedir
Cebinde yaðmurluk kokusu
Bir tutam kurtulmuþ ot

Yeni bir i mge arýyor
Onunla ince akan su
Bir kadýn eli deðmiþtir
Belki de yýllar öncesi
Saklar durur unutamaz
O gömleði giydi þiir.

Ferhat
Ýndi sarayýn lale bahçesine
Hat yazmak için
En güzel renkleri aradý

Fakat bu gün renkler solgun
Utanýr gibiydiler güzelliklerinden
Ferhat bunu anlamaya çalýþýrken
Renkten öte bir güzellikti

Ferhat
Nedir yüzündeki bu hat
Bak laleler
Ediyor seni azat

Ferhat sordu lalelere
Adý nedir bu güzelliðin
Laleler biraz kýskanç biraz utangaç
Þirin dediler bu sözle hepsi
Baþlarýný yere eðdiler

Al bizi götür güzel hat yazýna
Ve bu fani bedenimizi
Hatlarýnla ölümsüzleþtir
Ferhat
Bir haber bu yalvarýþlardan.

Ferhat
Rüyalara daldý dönüþü olmayan
Ve Ferhat
Þirin dedi acep neresi yerin

Fazla sürmedi öðrendi yerini
Sarayda sultan kadýnýn kardeþiymiþ
Lakin Ferhat öyle bir rüyada ki
Gidip istemiþ
Þirin i sahibinden

Sultan kadýn üzülmüþ bu istesene
Çünkü sultanýnda gönlü kaymýþ Ferhat a
O yüzden düþünür
Ferhat ya kendinin olmalý
Yalnýz hiç kimsenin
Olmamalý

Ve dönmüþ Ferhat’a
Ve alaylý bakmýþ hatlarýn efendisine
Bir þartým var demiþ bir þart
Halkým susuzluktan kýrýlmakta
Getirirsen þu daðýn ardýndaki suyu
Alýrsýn þirin i bir ömür boyu

Ferhat
Bir bayram yaþar þimdi
Ferhat
Koca dað gibi dedikleri yere
Alaycý bakar ve
Benim aþkým senin kadar basit
Þirin hayat güzel olmalý

Ferhat
Ey uykuda dahi bu kadar
Dalgýn olmayan insan
Uyan gayrý düþün bir an
Senin vücudun bu daðýn
Küçük bir parçasýdýr
Sen neye aldandýn

Ferhat ne bir ses duyar artýk
Nede bir inilti daðdan
Onun için daðýn sonunda þirin
Ýþi olmaz daðýn bu yanýnda Ferhat

Daðýn baðrýnda bir acý ses
Gece gündüz orda alýnýr bir nefes
Aþkla yýkar duvarlarý ve
Ferhat der þirin de bu ses
MEHMET SAÝT KAYA
Sosyal Medyada Paylaşın: