deniz

yetim bir çocuk gibi
dizlerine uzanýversem suyun

aklýmda sen köpük köpük
saçlarýnýn dalgasý siyah
derin ve karanlýk üstelik

peþinden yýldýzlarý sürükleyen
bir dip oltasý olsa gerek
nem var nem yoksa gözlerin

sanki aþk mahremim deðil
can evimden verdiðim evlatlýk

artýk her denize aðlayan anne
sað göðsünden sol göðsüne alýr beni
þimdi sýmsýký sarýlmanýn zamaný

kaçýncý boðumu hüzzamdý neyin hatýrlat
aklým parmaklarýma ulaþamaz

neredesin ey sevgilim
dokunulmaz yüzüne gölgenin









Sosyal Medyada Paylaşın: