Adým Kovit Ondokuz; kavramýyorsa beyin
Yormayýn kendinizi, kýsaca "Virüs" deyin.
***
Hatýr sormak isterken çalýp kapýyý tek tek
Telaþlý gördüm sizi; hem hayli korkak... ürkek
Nerede düne kadar kükreyen onca erkek?
Yok mu sizde hiç yürek; güçlü olan sizsiniz (!)
Ah... siz ne kadar dönek... ne kadar acizsiniz.
Utanýp sýkýlmadan ters yüz edip her iþi
"Allah var mý yok mu"ya getirdiniz þer iþi
Kim demiþ Hakk’a isyan bir meziyet, er iþi
Sönmeyen bu ateþi körükleyen sizsiniz!
Her taraf kibir leþi; ne kadar acizsiniz.
Ýbret ihtar ederken kabir kokulu muhit
Bela aramýþtýnýz; hem nasýl; dünden þedit!
Ne aþýnýz kurtarýr sizi ne maske ne kit
Bozulunca o ahit dara düþen sizsiniz!
Bitap hâliniz þahit; ne kadar acizsiniz
Her türlü önlem ile korunsa da bir beden
Ayarý bozuluyor; düþündünüz mü "Neden?"
Ne caný yâr fâniye, ne uzuvlarý, ne ten
Az fýrsat bulsa öten nankör, namert sizsiniz!
Bir virüse nisbeten ne kadar acizsiniz.
Hani Hakk’sýz düzene þafaklar kurmuþtunuz
Hani Yapay Zekâya kýyama durmuþtunuz
Ýsyan ederken azgýn, hayli kudurmuþtunuz
Yarým kaldý muþtunuz; zelil olan sizsiniz!
Yakmadan tutuþtunuz; Ne kadar acizsiniz
Rus, Fransýz, Ýngiliz, Amerika, Çin vardý
Dünya beþten küçüktü, hedefte Tek Din vardý
Suratlarda bol kibir, yüreklerde kin vardý
Gücü olan þýmardý; þýmartan siz, sizsiniz!
Her yaný korku sardý; ne kadar acizsiniz
Hani krallarýnýz... sultanýnýz... þahýnýz?
Nerde uçak geminiz... nükleer silahýnýz?
Niye arþa çýkýyor dokunmadan âhýnýz?
Artarken günahýnýz zevke dalan sizsiniz!
Kesildi iflahýnýz; ne kadar acizsiniz
Deniz ceset kusarken nebze nimet çok size
Türkistan kan aðlarken rahat, huzur yok size
Umulur ki ders olur yaþanan bu þok size
Solan þu benzinize sebep olan sizsiniz!
Su kaçsa genzinize ne kadar acizsiniz.
Muhabbet sarayýna çadýr kurdukça inat
Meptezel hevanýza dardý koca kâinat
Hadsiz hayalleriniz ufka çýrparken kanat
Haz köz oldu gök Sýrat; surat asan sizsiniz
Ne âh dindi ne feryat; ne kadar acizsiniz...
Sandýnýz ki þirk mübah; haram, zulüm size hak
Sandýnýz ki; kuruyan, solan ,düþen bir yaprak
Sandýnýz ki; öç almaz bastýðýnýz bu toprak
Müntakim O, O Mutlak! Fâni olan sizsiniz!
Þu manzaraya bir bak! Ne kadar acizsiniz.
Neylesin kutsal mekân ruhsuz insan selini
Ýkrarý lafta kalan çeksin kirli elini
Hurafe hamuruyla yoðurup amelini
Ýslam’ýn temelini sarsan güruh sizsiniz!
Dert bükünce belini ne kadar acizsiniz.
Adaletin kör gözü Ortadoðu’ya baksa
Uðrayýþ sebebimi söyler Mescid-i Aksa
Mekke, Medine mahzun, umre’yle hac yasaksa
Kâbe’de kimse yoksa; cezalý siz, sizsiniz!
Ok ilâhi bir oksa ne kadar acizsiniz.
Geliþim boþa deðil; elbet bir sebebi var
Her afetin gayesi azgýn beþeri ihtar
Eksiðiniz hayli çok; en baþta ahlak ve ar
Emir kati vakit dar; muhatabým sizsiniz!
Rahman olmasa O Yâr ne kadar acizsiniz.
Yarýn kýt aklýnýzla çare bulsanýz ne ki
"Ol!" deyince Yaradan çýkar gelir öteki
Farzedin sözüm abes, söylediðim afaki
Ben miyim siz mi zeki? Pençemdeki sizsiniz!!!
Tesbit yalan mý peki? Ne kadar acizsiniz.
***
Adým Kovit Ondokuz; gelse de birgün sonum
Bir "KÛN!"la baþlar doðum; Gecikmez mutasyonum!!!
Mecit AKTÜRK