Sevgi özveri ister, “öz alý” ile karýþtýrmýþtýrma bunu sevgilim! aldýklarýn gayri yeter, sevgine de muhtaç deðilim, n’olur sevme beni! s-e-v-m-i-y-o-r-u-m b-e-n s-e-n-i-! olamam ben senin Cankurtaran Simidi
Ben eksildikçe sen çoðaldýn, hakkým olaný da aldýn, sevildikçe bilmem neden yitiyorum kendimden. Kurtaracaðýmý da umma, yolcu yoluna, ister boðul ister kendi gücünle kurtul, Ben deðilim ki Cankurtaran Simidi!
Batan gemiden suya atlayan, yalnýzca kendini kurtaran kaptan; Düne kadar birlikteydik ayný gemide, sevdik-sevildik, zor günleri yaþadýk. ama þimdi ben deðilim artýk Cankurtaran-Simidi.
“Ýtibardan tasarruf olmaz!” sözünden, özüne daha fazla hak kattýðýný anlarým ben. Seven kiþi birþeyler verir, saygýnlýðýný gösterir, kendi isteðiyle, karþýlýk beklemeden hemde! Niçin olayým ben simdi Cankurtaran Simidi?
(*) Giden bir yolcuya yazýlan EY YOLCU! Þiir dizim; Sayýn Necmettin Halil Doðan’a ait olan DUR YOLCU!(=Asýl adý BÝR YOLCUYA olan) þiiriyle uzaktan-yakýndan hiçbir iliþkisi yoktur. Güncel olmasý nedeniyle yinede okumanýzý öneririm.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuz Can Hayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.