Gecenin soðuk sessizliðinde o samimiyet kendini yüceltiyordu. Bu daðýn zirvesinde güven denizi toza dönüþürken. Olasýlýk ilkesi altýnda ezilen insandý. Evet, çabalarý olmadan insandý. Bu küçümsenen yok oluþ þarkýsý, keklik çiftliðinde yaramaz bir çocuk gibi karþýmýza çýkarken... O ilk yaz dansý henüz tarlasýnda çiçek açmamýþtý. Yenilginin bu zararlý lütfu, aslýnda güzelliðin ne olduðunu bilmiyordu.
Meral Meri /Söðüt Aðacýnýn Gölgesinde / Dudaðýmýn Kenarýnda Kalanlardan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Meral Meri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.