YA KALAN
Hep gidene acýdýlar
Acýdýlar gençliðine
Acýdýlar kahreden gidiþinin erkenciliðine
Ya kalan
Bilemedi o diðerleri
Bilemezler
Dokuz kat mermerler üstüne eðilirken ruh
Ölebilir insan kalbinin içinde
Tam da yaþýyor gibi bakarken
Kabir þimdi kalbidir kalanýn
Ölüm dolaþtýrýr özgür kuþlarýn ayarsýz gölgelerinde
Duru bir kap su doldurur içemeyenlerin niyetine
Islaklýk üþütür bölünmeye meyilli sesini
Tutsaklýk baki kalýr yareli sinede
Sensiz ömür yaþandý geçti sanýrlar
Geçmez
Gelmiyor geçmeler
Giden dönmez diyorlar
Gitmiyor bir yere o dönmeyenler
Biter mi bitmez ölümden ölüme dirilmeler
Duy bak
Ne diyor aklýma aklýmda kalan aklýn
Kulakta çýnlamýyor sorular çýkmazý naif sesin
Kaldýn bende
Lanetli bir kalýþ avunuyor göðümün dizi dibinde
Aç artýk
Yaramaz çocuk tadý ela gözlerini
Aç çiçeði toprak kokulu beyaz ellerini
Duy artýk bu sessiz kýyameti
Ýnsan yaþamamalý sevdiði ölünce
Sormak lazým
Ya çocuklar ya diðerleri
Kimi saklayýp kime
Kime kalmalý kime kalmalý beden
Þiþiyor akýl gidenin ezberinden
Yeni nesil kelimeler sýðmýyor
Yakýþmýyor tozlu dilime
Çiçekli bir fistanýn hýþýrtýsý deðiyor gönlümün teline
Çiçekler düþüyor gözümden
Ruhumda boy veren izimize
Gidemediðim o mavi soðuk kentin
Solgun fenerinin dalgýn ýþýðýndan
Yayýlýyorum deniz heveslisi haline
Aþýk olma heyulasý bulaþmýþ geçmiþe
Unutmadan hep anlatýrdýn ya
Kývýrcýk saçlý kýzýn aþýk olduðun hayali kaldý þiirime
Ölmeyen bir kýskançlýk çýrpýnýr hala
Benliðimde
Diri ,kimsiz ve sonsuz bir özlem
Yakýlýr uzak þafak önlerinde
Aþk sevgili gömüldü mü seninle
Kalp neden durur hala gittiðin gitmelerde
Bu kalýþ kime
Bu acý ne derin
Unutmak oysa nasýlda kadifeden
Nasýl deðerli bir hediye
Olsun
Gitme
Yine de
Bademin çiçeðine az kaldý yine bugünlerin ardýna düþse de
Kýzýl kýyamet bahar kuþlarýnýn sesine
Az kaldý sevdiðin o nazlý meltemle geliþimize
Bekle
Sen þiirsin sensiz içime
Sen anlamsýn kýsalan günlerime
Rüya biter elbet ,gerçek ve kalýrýz bize
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.