Sözümün özüdür sözden dönmeyen
Yar beni böyle an tebessümümle
Geceye söz veren kandil sönmeyen
Gör beni böyle an tebessümümle.
Belki bir anýda belki bir yerde
öfkede sevgide hayalda serde
Açtýðým yarada verdiðim derde
Sür beni böyle an tebessümümle.
Günbegün eridim düþtüm bir derde
Bakmadýn yüzüme gördüðün yerde
Yolumu þaþýrdým düþtüm namerde
Sor beni böyle an tebessümümle.
Yollarýna çýktým yolumdan ettin
Hayran hayran baktým canýmdan ettin
Kurbanlar adadým varýmdan ettin
Var beni böyle an tebessümümle.
Yüzümde yol aldý derin çizgiler
Kalbimde vesvese sisli sezgiler
Dilimin ezberi aðýt ezgiler
Mir beni böyle an tebessümümle.
Hani o yaðmurlar bizi yýkardý
Yolumuz yönümüz surdu duvardý
Gönlümüz toprakta coþan avardý
Bir beni böyle an tebessümümle.
Özlem ÇETÝN
27.12.2021 Pazartesi
MANÝSA
Namýk DEMÝR
27 Aralýk 2021 Pazartesi 14:06:49
Yüksek tepelere ismini yazdým
Gönül defterime resmini çizdim
Her köþe baþýna güvenlik dizdim
Dur beni öyle an tebessümümle.
NOT: Þiirde Mir bir kiþiye sesleniþ olarak kullanýlmýþtýr.
Saygý deðer þiir dostlarým ses kaydým, ortamým yoðun bir ortamda olduðum için istediðim gibi olmamýþtýr..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.