UNUTMA SAKIN

Bana ne deyip geçen ey þu zalim insan,
Birbirini hiç ezmemeli, yaratýlan,
Muhtaçlara kaderi deyip, hep horlayan,
Aciz gelip gideceksin, unutma sakýn.

Boðuþmak için bir sebep buluruz hemen,
Cennet dünyayý kendimiz, cehennem eden,
Bilinmektedir suçlu, suçsuz inat neden,
Büyükler de toprak oldu, unutma sakýn.

Bizden aciz dünyaya geleni gördün mü?
Gidenler hiç dönmedi, hal nedir sordun mu?
Sýrada senin adýn var, bilet buldun mu?
Azrail emre amade, unutma sakýn.

Herkesin basýp tükürdüðü toprak olsak,
Ondan geldik, geldiðimiz halde kavuþsak,
Kalbin Kâbe’den üstünlüðünü anlasak,
Edilen yana kalmýyor, unutma sakýn.

O topraðýn nasip olacaðý þüpheli,
Bilmem, baðrýna girince neler demeli,
Belki de kabul etmez, fýrlatýr ne belli,
Toprak sýktýkça sýkacak, unutma sakýn.

Ne güzel söylesen de anlamayan olur,
Nefis meydaný dar edecek, fýrsat bulur,
Kimse baki deðil, ancak hep unutulur,
Ölümü hatýrlamayý unutma sakýn.

Dünya durdukça adýmýz anýlsýn, iste,
Bülbül bile ömrü geçiriyor kafeste,
Hesapsýz ne var, sayýlýdýr her nefeste,
Belki son nefesindir, unutma sakýn.

27/8/2001


Sosyal Medyada Paylaşın: