TREN
Ömürden son gün de habersiz geçip gitti,
Altý bin altý yüz altmýþ altý ayetti,
Altýsýndan da beyhude yetmiþi geçti,
Ne yüzle bindin Âzrail’in trenine.
Dilese altmýþ altý ile bildirirdi,
Olmaz, benim gibiler itiraz ederdi,
En ince ayrýntýlar bile gösterildi,
Açýp okusak yeter dünya treninde.
Tekersiz vagona bir gün bindirecekler,
Kara topraðýn içine indirecekler,
Yýlanlar, akrepler hoþ geldin diyecekler,
Hesap melekleri gelirler, trenine.
Azrail listesinde ismini görünce,
Müsaade tanýmaz vakit tamam denince,
Týrnaktan baþlayýp, can senden çekilince,
Gücün yetiyorsa, binmesene trene?
Candan tatlý hiçbir þey bulunmaz cihanda,
Azrail’i görünce, titrer bacaklarda,
Çare yok, verilmiþ söz görevli kaptanda,
Yolcular yayan, binersin raysýz trene.
Önceden uyanýksan, sireni çalmýþtýr,
Saç aðarmýþ, diþ dökülmüþtür, bel eðrilir,
Anlayana olaylar, önce bildirilir,
Makinist Azrail, itiraz yok, trene.
Bir nara atýnca herkesi titretirdin,
Yalnýz bir Azrail’e ne söyleyebildin,
Güçsüz geldin, ayný hal geri dönmektesin,
Var mý binmeyecek, bildirsin o trene.
O tren yeni bir hayatýn baþlangýcý,
Ýstasyonda ya giyer kurtulursun tacý,
Ya da seni beklemekte zakkum aðacý,
Tercih senin elinde, hazýrlan trene.
22/6/2001
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.