UTANIYORUM

Deðerini koruyamayan Türk Lirasýndan,
Sebep olanlarýn iri ufak tamamýndan,
Vurdum, duymaz siyasetçilerin ahkâmýndan,
Resmi basýlan Atatürk’ten utanýyorum.

Paramýzý pul edenlerde artýk uyansýn,
Üzerine kendi resimlerinden basýlsýn,
Vatandaþlar bu sýkýntýya nasýl dayansýn,
Çocuksuzlara oy vermiþtim, utanýyorum.

Zamaný gelince bizi hatýrlayacaklar,
Oy verse diye kapý, kapý yalvaracaklar,
Benim gibi avanaklarý aldatacaklar,
Koyundan da saf olduðuma, utanýyorum.

Türk Lirasý unutuldu, dolar baþ tacýdýr,
Bu, Atatürkçü olmayanlarýn ilacýdýr,
Büyük adam demiþtik, o da iftiracýdýr,
Destanlar yazan mazimizden, utanýyorum.

Çanakkale’de ve yurdun her köþesinde yatan,
Þehitlik kaný kurumamýþ er ve erbaþtan,
Bankasýný soyup kaçan eþkýya bakandan,
Sevgili Mustafa Kemal’den utanýyorum.

Utanmasý gerekenler aynada sýrýtýr,
Ekmek, odun, kömürü olmayanlar kýrýtýr,
Bizler akýllanmazsak krizler çok acýtýr,
Ýnsan gibi olmadýðýmdan, utanýyorum.

5/4/2001


Sosyal Medyada Paylaşın: