MEÇHUL ŞİİR

Arza uzandým bir ara
Sýðamadým ben bu mekana.
Adýný söylesemde ummanlara.
Ne deðiþir ucunda hicran varsa..
Ýsminin
Her harfine yaðmurlar döktüm.
Ölüme ruhumla karþýlýk verdim
Yýldýz yýldýzdý gözlerin.
Üzerime kayar diye bekledim..
Iraktan baktýðýnda
depremler oldu yüreðimde.
Sýkýþmýþtý yüreðim týpký
vadilerin sýkýþýklýðý arasýnda kalan ýstýraplarýn çýðlýklarý saðýr edercesine...

Mazinin kilidini açmak için anahtarýný aradým.
Anýlar her mühürleniþte ben ömrümü kilitlerin açýlýþýna adadým.
Zamansýz.
Mekansýz..
Nefeslere doðruydu
Tüm soluklarým..
Okuduðum her kitapta her sözcüktü benim alýn yazým...
Doðrulabilsem düþtüðüm yerden..
Gönül istasyonunda son bileti buldum geçmiþin treninden...
Duygular kabardý sanki
Denizin sularý köpürdü birden.
Aðacýn kuru dallarý kýrýldý
hasretlikten.
Kabuslar çeker benim derdimi, anlarlar halimden..

Gün boyu ufuktaki siyah ve grilikle beraber kalbim.
Her gece atiye ait kalbim þarkýlar söyler,
Söylerken hep beni geçmiþe sürükler.
Umut çiçeðini ben lahzada ellerinde aradým.
Gönlüne uzanýr diye bekledim
Seni
Sonra sonsuzlukta aradým...

Varlýðýn ölümüdür baharýn çýðlýklarý yaðmurlarla kabullenir.
Bu gülüþün hangi çaðýn geliþidir ey þiir.
Solmuþ benzin, yüzündeki direniþ midir?
Þiirdeki kelimeleri aðýr okuyuþun hangi mevsimleri geri getirir..
Haksýzlýðýn hakkýndan, yaþadýklarýmýzdan hesaba çekiliyoruz.
Kalplerdeki süveydalarla mahþerin ardýnda sualler bekliyoruz.
Söyle nasýl aþacaðým duvarlarý, parmaklýklarý, piþmanlýklar yurdumuz.
Çöllere taþar mý nehirler yoksa bu çaðlayanda mý duygusuz...

Duygularým sýkýþmýþ,
prangalarým artýk kýrýyorum.
Bileðimdeki verdiðin hürriyet künyesinden vazgeçiyorum.
Sudan çýkmýþ bir balýk misali ürkek, hoyratça nasýl yaþarým diye korkuyorum.
Yýllardýr köhneleþmiþ söylemediðim barýnaklardaki çýðlýklarýmý
zorluyorum.
Meryem KARAPINAR
Sosyal Medyada Paylaşın: