karýþmýþ ter kokusu ten kokusuna suskun bir sesleniþ yalnýz aðaç dallarýnda poyraz ötekileþmek çýrýlçýplak hem de gururlu
öteki olmak silik siyah beyaz bir resim bir yudum filtre kahve bir ses týnýsý kararlý olmak her türlü acýya boyu çok kýsa yeni yetme þiirlerin
giden gitmiþtir bir ressam ki karýþmýþ paletindeki renkler hayat kendi aksaklýðýnda ben Kirke!! deðilim ama öyle demek geçti içimden kim bilebilir ki benim içimden geçenlere kurduðum tuzaklarý
þimdi YALNIZ bir sen bir de ben Yaðmur yaðmýþ kendinden habersiz gök kuþaðý
kestim saçlarýmý kahkahalar attý elimdeki makas kýskandý ayna kahkahalarýmý ilk defa sevdim bana sus demeyen suyun sesini
uykudaydým belki belki de bir rüyadaydým ama çok iyi biliyorum çýrýlçýplak kendimdim çýkardým sýrtýmdaki acýlarýn geceliðini yarýn bambaþka bir ben üþümeden titremeden ayakta olacaðým
kulaðýmda ANNEmin bir masalý dudaðýmda kýzýma söylediðim ninniler kelebekler ne güzel uçuyor deðil mi?
#hüzünlükent
Sosyal Medyada Paylaşın:
hüzünlükent Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.