SEVDALI GÖNÜL
Yine yaðmur yaðýyor, yine hüzün var.
Rahat ol boþuna, darlanma gönül.
Düþerken her damlada, onun izi var.
Rahat ol kendini, üzme be gönül.
Her damla seni, anlatýr bana.
Düþmaným sensiz, aya ve yýla.
Hasretim cemaline, deðiyor cana.
Kendini kedere, salma be gönül.
Topraða can veren, damlalar gibi.
Aþkýn kordan ateþ, yakarken teni.
Cama deðen damlalar, anlatýr seni.
Yaðmurun sesini, dinle be gönül.
Açan her çiçekte, senin resmin var.
Yanan þu kalbime, düþmüþiken har.
Þu yorgun yüreðim, hep seni arar .
Yârden umudunu, kesme be gönül.
Muhlis SÜNBÜLCÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhlis sünbülcü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.