BEKLEYİŞ...

Bir mevsimin ablukasýndayým ve haþmetli bir özlemle içli dýþlý…
Ah, maviler ördüm ben senin sesinle
Gördüm sonra gidiþini ve gömdüm de sessizliðimi
Hangi figandýn söyle firarýnda gözlerinin renginin?
Hangi fidan boylu düþ’ tün söyle?
Sözcüklerimin yakasýna eklediðim…

Beklediðimdin beklemez olaydým.
Yalnýzlýðýn serzeniþi þu meczup iklim
Görünmezliðimse ayrý bir sancý
Bazen söküklerini diktiðim yüreðin
Ve iþte ansýzýn uçuþan sözcükler ve devasa bir nida
Gönlümde sükûnet dilediðim
Göz pýnarlarýma saklanan kimliðin
Üstü örtülü artýk tüm hayallerimin
Hayli de gürültülü içine kapandýðým
Sessizliðim.

Belki de çýkmam yeni yýla
Yenilenmekse ilki mizacýmda eksik olan
Serdiðim hüzün denen halýnýn da püskülünde saklý
Bekleyiþim gün ve gece
Himayesinde Mevla’nýn
Sancýlý bir tohum adeta
Þiirlerime ektiðim:
Hani olur da gelirsin…
Hani rest çektiðin deðil
Resmini çizdiðim umudun takviyesi adeta
Ruhumu hali hazýrda teslim edemediðim
Varlýðýn ve kâinatýn doðasý
Bir duadan fazlasý saklý derinde.

Davamsa benliðim
Derdimi açamadýðým
Divane olduðum aþkýn da verdiði son muhtýra
Sözcüklerden damlayan kaný
Ýçime çektiðim nefesin
Belki de vedasý
Vadesi dolan bir þiirden çok fazlasý
Ýçimde saklý o tren rayý
Lokomotif olmayý dilediðim ömrün akan salyalarý
Bilemedim yük vagonuna sýðýnacaðýmý
Bilemedim derdimi nerelere saklayacaðýmý
Bildiðim ne var ki haricinde?

Kâh tüten bir duman
Belki þehir vapuruna gizlenen kaçak yolcu
Yalnýzlýðýn dünyasýnda
Þiirler batarken tinime
Savsakladýðým hayatý da temize geçirdiðim
Her gün ertesi
Atýl bir düþ olsam ne ki?
Nadasa aldýðým yüreði
Bozguna uðratan benliðinle
Baþýma da bela iken hüzün
Misafiri olduðum bu hanýn arka kapýsý
Bir girip bir çýktýðým
Bir susup bin dilediðim.

Bir renksem en asilinden
Bir aþksa içimde saklý en asisinden
Muhatabým olan karanlýðýn göz kýrptýðý
Bir aydýnlýða düþkünlüðüm
Siyah noktasý belki de özlemin
Þerh düþtüðüm anda saklý mevcudiyetimi
Sonlandýrmak belki de yüreðin ülküsü.

Ve kanayan bir türkünün vedasý
Ýskarpinleri ýslanmýþ bir çocuk gibi
Mýzmýzlandýðým ömrün kapanan perdesi
Solumdan baþlayan bir aðrý
Asla saða ulaþamadýðým elbet kalemin duayeni
Artýk hangi iklimse düþtüðüm peþine
Ýçimden geçen her masal yazmaksa ardý ardýna
Dýþýmdaki fýrtýna sanýr mýsýn ki korkutur beni
Bense çoktan ç/aðlamýþken kalbin nazarýnda
Beyhude bir heceden fazlasý
Öykündüðüm belki de baþka bir hayatta saklý
Acýmadan harcadýðým ömrü
Peþkeþ çektiðim hüzne
Bilemedim de insanlar ve renkler nasýl da aldatýcý.

Sosyal Medyada Paylaşın: