Sol yanýmýn hüznü Gözlerimden okunur oldu Gidiþine yazdýðým Üþüyen heceler Ne kalbimi susturuyor Ne de Ýçimdeki garipliðime çare
Açýk unutuyorum hep Duaya açtýðým ellerimi Aynalar þahit Dalgýnlýðýma ve ürkekliðime Öylesine iþte Gözlerimin seli Dudaðýmýn alý Hem annem de gelmez oldu Düþlerime biliyor musun?
Üzgülerim heybemde zulalý Sýðýntý gibiyim ardýmý sarmalayan gömleðime Ruhumda çocukçasýna bir çýðlýk Hasrete aðýt kalp atýþlarým An’a düþerken gidenin gitmesi Anladým ki baþa çýkýlmýyormuþ Gidenin götürdükleriyle
Ýster yazý de ister kader Titrek parmaklarýmýn harflerine Bu dile gelen Benim yürek hikayem asla unutmadým tövbemi Son yemini mi de bozmayacaðým asla
Ve ben þuna çok inanýyorum Bir þafak vakti Yeniden güneþi karþýlayacaðým Hem de avuçlarýmýn tam orta yerinde kendi yarattýðým caný burnunda bir umutla
#hüzünlükent
Sosyal Medyada Paylaşın:
hüzünlükent Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.