Hayat yolu derin deniz; gizem dolu girdabý var
Hakikati bil ve þaþma; bir bütündür ruh ve beden
Konuþmanýn da -biliriz- bir usulu adabý var
Her sözcükle bir anlaþma imzalarýz fark etmeden
Bir anlaþma ki; evrenle, kendimiz ve muhatapla
Baþarýsý basirete, maharete, sabra baðlý
Bir anlaþma; can verenle, Hirâ’dan gelen hitapla
Mahiyeti o sirete, musibeti kabre baðlý
Cahil dese de elinde, belâ kiþinin dilinde
Hedef yanlýþ koyulmuþsa, koþsa dahi boþa o ter
Yaþ dolmuþken mendilinde, fer yok ise kandilinde
Kul dergâhtan kovulmuþsa, duasýna baksa yeter
El Mucîb’in ol katýnda ne iltimas, ne imtiyaz
Önem arz eden mahiyet, ihlâsa tabi her niyet
Sabýr ise Hakk’tan niyaz, sabýr için gelir ayaz
Gereken haddizatýnda; saðlýk, huzur ve afiyet
Kalp gözüyle bakýp -eðer- hâlimize etsek nazar
Uzatýlan her cihetten tuttuðumuz ip eriyor
Dünyadaki tüm zerreler emin olun bizden bîzâr;
Kötü kelam, kin, nefretten, intikamdan ürperiyor
Geçip akýl süzgecinden, öðüt veren bir vecizdir
"Kýrk kez tekrarlansa bir söz, akýbette öyle olur"
Emin ol Hakk’ýn gücünden; sanma ki -hâþâ- acizdir
Kalbindeki saf îmansa, muradýný söyle... olur!
Aðzýndaki kemiksizi ýrak eyle negatiften
Arzýný arz Sahibine edep ile dile getir
Müsbet düþün, söyle sözü; yolun geçsin bir ariften
Sarýl Rabbinin ipine, nefsin zelil hâle getir
Nedir bunca telaþ, hýrsýn; ne bulursun bu inatta
Kime ihtar onca kabir, kime ikaz onca salâ
Hakikatte ne sen varsýn, ne ben, ne biz kâinatta
Þahit Ýncil, Tevrat, Zebur; var olan Bir Hakk Teala
Üç nefeslik bir kafeste bir asýrlýk lavaþýn var
Biter tasan, çilen, derdin âkýbeti idrak etsen
Kýzýyorsan, her nefeste kendin ile savaþýn var
Muhkem deðil gönül yurdun kýrýlmaya müsaitsen!
Ýbret düþtü nasibime, hitap etti her hissime
Zincir vurdum kaprisime, benliðimi buldum yokta
Mumum, hayrým yok dibime; bakmayýn alev isime
Söylerim kendi nefsime, bir günahkâr kulum... nokta.
Mecit Aktürk
13.12.2021 / Berlin