Orhun sularý kadar serin bir rüzgar esti. Kaþgar þiirleri kadar ince, duygulu bir serinlikti getirdiði. Kývýlcým taþýyan gözlerinin tutuþturduðu ciðerimi ferahlattý. Sonra yüreðimden sayfalar uçuþtu. Her satýrýnda senin adýný, Benimde söylerken kývanç denizinde yüzdüðüm iki kelimeyi ; "Seni seviyorum" larý taþýyan sayfalar. Sonra bu sayfalar kanatlandý. Uçtu sonsuzluða, yare yollanan bir mektup gibi. Orhun sularý kadar serin bir rüzgar esti. Gelmeni beklediðim ve bekleyeceðim gönül hanemin yollarýna. Gelmeyeceðini adým kadar bildiðim ayaklarýnýn tozunu, Ellerinin güzelliðini getiren bir rüzgar. Orhun sularý kadar serin bir rüzgar esti. Sanki bir ulaktý, uyandýrdý topraðý. Birden tütmeye baþladý hasret dumanlarý. Hasret dumanlarý buðulu gözlerimden geçti. Her gece "bu son" diyerek fotoðrafýmýza bakan gözlerimden. Ve bu hasret ki uçuþan sayfalarýn Kanatlarýna ipek, mektubuna mürekkep, yoluna yoldaþ, Aþkýna tarif oldu. Orhun sularý kadar serin bir rüzgar esti. Þiirle örülmüþ bir anadolu kilimi gibi Serildi yollarýna, ardýna dalan bir çift göz. Hakkýnda kim menfi konuþsa Dilini mühürlemek olur ilk iþim. Ýþitse adýný kulaklarým bir lahza Çeksem kokunu içime bir nefes Ve kaçsan rüyalarýma bir an Orhun sularý kadar serin bir rüzgar eserdi. Zihmimdeki sýmsýcak, usul usul hatýralar Kapýlýrdý rüzgara, düþerdi sokaklara, yollara Uzaklarý yakýn, kýþý bahar, düþeri gerçek.. Sensizliði aþk yapardý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özturk Kağan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.