ŞEHRİN IŞIKLARI

Topladým çantamý, tahta bavulumu,
Kalsýn bensiz bu þehrin sokaklarý, ýþýklarý
Çocukluðum huzurlu
Gençliðim tutuklu
Þimdiki zamanlarým umutlarým bir yerlerde buruktu...


Gecenin hüznü siyahlýðý üzerimize çökmüþ
Þehrin kaldýrýmlarýna ateþ parçalarý düþmüþ.
Nesillere bu þehrin aþklarý, firaklarý anlatýlmýþ.

Emanet býraktým acýlarýmý
Çocukluðum hatýra kokan yýllarýný yakýp geçtim.
Güçlendiðim zýrhla ben lahzada yenildim.
Býraktým geride kalan vefasýzlarý
Ýþte bu ilk devrimim..

Gecenin ayazýnda kalmýþ sevda karanlýklarý
Bu þehrin garý, duraklarý, istasyonlarý
Artýk yanmýyor inan! bu sokaklarýn ýþýklarý.
Gecenin siyahýnda yürüyen bu þehrin muhafýzlarý...

Yakýp yýktým karanlýk þehri.
virane oldu, sokaklarýn rengi.
Büyümedi burda çiçekler
Sabahýn ilk ýþýðýnda ortaya çýktý.
Olup bitenler...

Asrýn lahzasý götürüyor beni kendime.
Öfkelerim yok oldu bir an Ýçimde.
Cam kýrýklarý gibi kýrgýnlýklarým hayatýn defterinde.
Anlatamadýklarým birikti kitap sahifelerinde..
Anlayacak bir gün þehrin ýþýklarý.
Zahmet çeken
Sevginin zerrelerinde...


MERYEM KARAPINAR
Sosyal Medyada Paylaşın: