Oysa ne kadar ümitliydik ikimiz de hayattan
Bir nehir akardý kapýmýzdan
Üstünde onu saklayan gökyüzü
Altýnda mus mutlu çocuklar
Tam ortasýnda sen ve ben bu tiyatronun
Baðýmýzda aþk dolu güller
Sen kraliçe Ben kral
Kral kâküllerine tutsak
El ele göz göze diz dize
Bizi birbirimizden ayýran bir ince kumaþ
Gel atalým üstümüzden örtüleri
Sarýlalým et ete anadan üryan
Kalmasýn kavuþmadýk yerimiz
...............................................
Ellerin ellerimde
Gözlerin gözlerimde
Susalým ve öylece sabah olsun
Derdin
Dudak dudaða yatýyordu düþüncelerimiz
Parmaklarýma dolarken lüle saçlarýný
Bahar zamanýnda güzeldir
Erken bahar beterdir kýþ dan
Derdim
Her þey yarým þimdi
Aslýnda sen bölene kadar beni tam dým
Böldün sende kaldý yarým
Ne varsa elimde yarým
Aldý ýþýyan gözlerini
Hiç bir iz býrakmadý gülümseyiþinden
Düþüyor ayrý yerlere gölgemiz
Saçlarýmý durgun ýrmak sularýnda yýkýyorum artýk
Belki de ben bilmiyordum nasýl veda edildiðini
Yaþlarýn gözlerde nasýl kurutulduðunu
Nasýl unutulduðunu
Ya deðildi her babayiðidin harcý sevmek
Ya da sancýlý bir aþký göðüsleyebilmek
Vazgeçtim bizden
Kimseden sormuyorum
Vaz geçtim seni de düþünmekten
Yürürken ardýma bakmaktan
Aynalarda gülümsemekten
Demek isterdim ama
Ýðnenin deliðinden zamaný geçirdim de
Senden sonra bir günü sensiz geçiremedim
Avuçlarýmdan suyu güneþe içirdim de
Aþkýmýn badesinden sana içiremedim
Demiþim de katip zabýt tutmamýþ tarihi