Senden gidemeyiþimin suçu zamanýn
Þehrimin sokaklarý yüz yýllýk keder barýndýrýyor
Ve her þeye raðmen bir tebessüm gibi
Sürüyor(d)um yüzüme her sabah
Çünkü ben gözlerinde hatmetmiþtim aþký
Bir gün gideceðim senden
Benden
Bir goncanýn soluþu gibi
Bir yapraðýn düþüþü gibi
Hiç bir þey býrakmadan
Hiç bir þey söylemeden
Gözlerim parça parça
Gideceðim sensizliði kimsesiz býrakarak
Hatta alýþtýrýyorum kendimi yokluðuna
Çünkü nefesin baþka daðlara rüzgâr oluyor
Sular içilmiyor
Tuzun tadý yok
Telafisi de yok ne koysam yerine dolmuyor
Gideceðim hiç umulmadýk bir anda
Düþe kalka
Usul usul kapatarak gözlerimi
Seni koydum ya soluma
Yakan da ben yanan da ben
Gözlerimi saklasaydýn kör olmazdý gece
Merhem olamadýn hiç bir yarada
Ben denizde battým sense karada
Sandýn ki yüreðin bahar göçünde
Kün fe yekün oldun üç gün içinde