Gülmedi gülmüyor talihim kara
Sevdasý gülmeyi yüzümden çalmýþ
Her gece yastýða koyunca baþýmý düþünüyorum
Dünü
Bu günü
Yarýný
Kalkýp üzülürüm
Yatýp üzülürüm
Sonra da kendi kendime
Rüyaymýþ diyorum ellerini tuttuðum her saniye
Her þeye farklý bir anlam yüklüyorum
Umurumda olmuyor dünya
Vazgeçiyorum
Senden
Benden
Dünyadan
Nasýlsa alýþýðým fýrtýnalý denizlere diyorum
Hiç yüzüstü yatmadým biliyor musun
Ýçimde salýnarak yürüyen acý
Büyüdü git gide
Çok dedim hayat a býrak beni
Býrak yüreðimi
Býrak çocukluðumun þekerlerinin tadýyla hatýrlayayým dünyayý
Þimdi << Bir demir nasýl paslanýr , bir elma nasýl çürürse>>
Ýþte öyleyim
Sonra içimden bir ses
Bir yerde boþ verecekti
O yer burasý diyorum
Boþ ver
Sýyrýl umutsuzluðundan diyor
Daðlara kar yaðar
Bahar ardýndan gelir
Çiçekler baharda açar
O zaman kendime baþka bir gözle bakýyorum
Boþ veriyorum
Seni
Beni
Dünyayý
Býrakýyorum geometrik takýlmayý
Dümdüz bir çizgi
Ýster teðet geçsin
Ýster keþiþsin
Aþk bizden deðil
Bizden yana deðil mutluluk
Kimse de farkýnda deðil
Zaten biz de dünyada kalacak deðiliz
Gideceðiz bir bir
Gideceðiz bir gölge gibi bir rüya gibi
Anladým bu yara küllenmiþ yara
Giderken sol yaným solunda kalmýþ