IŞIK KARANLIKTA

"zaman serin bir yaz gecesi,
üzerimizden süzülüp de geçen
sessiz ama derinden esen
uðultulu bir rüzgar idi.
ve gözlerimizde gittikçe büyüyordu uzaklar;
umudun sessiz doðurganlýðýnda..."


IÞIK KARANLIKTA


düþten düþe bile fark vardýr
düþü kara olanýn vay haline
yýldýzlar parlýyor karanlýkta
ýþýk karanlýkta!

yalnýzsan ve kimsen yoksa
her þeyin tamam ama kimsen yoksa
hiç kimsenin kimsesi yoksa
ýþýk karanlýkta!

sen istemedikçe
senin ýþýðýný kim söndürebilir?
sen yeter ki dünyayý kavra
cezaevi senin kafanda!

ýþýk karanlýkta kalmak istemiyor
ýþýðý karanlýktan sök al
þimdi uyanabilirsin tatlý rüyalarýndan
ýþýðý görmek için aydýnlýkta!

ýþýk hep aklýnda olsun
yolunu kaybettiðinde veya bulduðunda
ýþýk karanlýkta hiç bu kadar güzel durmayacak
sen aydýnlýðý yakaladýðýnda.

ýþýk sensin, hangi karanlýk?


Meriç Aydýn
Yazýlma tarihi 10 06 2021


Sosyal Medyada Paylaşın: