gri bir suskunluk bulaþmýþ geceye
kalbimin çeperini zorlamadan akýyor
itirazsýzlýk hükmediyor her þeye
içimde kývrýlýyor hayat
yeni bir yolculuðun içindeyim
yeniden keþfetmek için
en ziyade hasreti hüznü çileyi
yeni katmanlarýný yeni türlerini yaþamak için
deðiþik zamanlarda farklý zeminlerde
derin bir hüzün
öfkeli ve acýmasýz
ölü ve sessiz
gece kadar gizemli
öylesine yaðmur saðanaðý
buhranlar yaþýyorum
yaðýyor öksüz yetim yaðmurlar gökten
efkarýmýn kývýlcýmlarý þehrin topraðýna
aðlamak çare etmiyor
sitemlerin bin bir çeþidi
afaký kaplýyor hýçkýrýðý
viranelerde ýslak düþler
dökülen gözyaþlarým
bir hatýradan kan revan
þehrin kalbi susuyor
þehir sustukça
susturuyorum hayallerimi
ince fýsýltýlar
saklý sancýlar
gizli yaralar bu yüzden
öylesi çaresiz
öylesi muhtaç
öylesi üryan
ruhumun sýrrýný ifþa etmeye yetkili hislerim
daðýlýp yayýlýyor her bir cihete
aydýnlanýyor duvarlar köþe bucak
dalgalanýyor ruhum
çalkalanýyor düþüncelerim
künhüne muhtaç
zikrine muhtaç olduðum
öylesi heyecan fýrtýnalarýna duçarým
koca bir deryayý izhar edercesine
sükunetinde dolaþan ateþim
parlak ýþýðýnda bir dalgayým
iksirinden bir toz
tecellileri zerre zerre
serabýyla sarhoþ
akþam yelinin açtýðý izler
öç almaya yemin etmiþ
zaman zaman aðlayýp inliyor
diyar diyar boþanýyor gözyaþlarým
silik izler üzerinde
batan gün kadar dingin
bir o kadar derin yürek yaralarým
içimin coðrafyasýnda vadiler ýssýz
gecelere mýh gibi çakýlmýþ
göklerin sonsuzluðuna fýrlatýlmýþ yalnýzlýðým
sabah olmuyor
yas tutuyor güneþ
soluyor rengarenk türlü türlü çiçekler
hazan daðýna düþen serpintilerle
düþen benim
redfer