DÖNME DOLAP
Farkýna varamadýk geçen yýllarýn,
Kendi yordamýnda döner bu devran.
Þimdi esiriyiz hep anýlarýn,
Bir sýr dolabýdýr,döner bu devran.
Hayat sýnar beni,takatým yoklar,
Gizlidir düzeni,içinde saklar,
Sinemde yaradýr attýðý oklar,
Yay olur kiriþin,gerer bu devran.
Bir ömür verdi hep,ölçüsüz kahýr,
Gönülden yansýyan,mutluluk zahir,
Böyle kurmuþ düzen,ezel ve ahir,
Deðiþmez düzenle,sürer bu devran.
Hazan’a razýydým,kýþ gelmeseydi,
Saçým tellerine,kar düþmeseydi,
Dizde derman kesip,bel bükmeseydi,
Vazgeçmez defterim,dürer bu devran.
Taze fidan idik,zamanla solduk,
Met-Cezir’ler içinde,kalýp kaybolduk,
Güzeli yaþayýp,mutlu da olduk,
Bazen yola çiçek,serer bu devran.
Ömrüm vuslat ile,tattý sevinçler,
Ruhumda taþýdým,içten sevgiler,
Ýçimde doludur,çok bilinmezler,
O bir dönme dolap,döner bu devran.
Hayata biraz da,güzel bakmalý,
Olumsuz yanýna,neþe katmalý,
Yarým bardak suya,dolu bakmalý,
Kendi meþrebince,döner bu devran.
Tuðal KÖSEMEN
09.Aralýk.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.