BİLEMEDİM BEN

Hýçkýrýklar yoldaþ gece uykuma,
Gözlerde yaþlarla gülemedim ben.
Güneþ hiç doðmadý ömrüm ufkuna,
Ruhumda efkarla,gülemedim ben.


Dikeni can yakar gülü sevenin,
Hiç dinmez sýzýsý batan dikenin,
Irak düþtü gönlüm,gönlünden senin.
Yollarýn dikenli,gelemedim ben.


Ne olur söyleme kýracak sözü,
Hep üzerimizde,dost düþman gözü,
Hala yanýyorken,aþkýnýn közü,
Sevdanýn külünü,elemedim ben.


Umutlar gözledim,güneþim olsun,
Gönül kasem býrak,umutla dolsun,
Hasretin,özlemin çaresi olsun,
Gönlümden umudu,silemedim ben.


Sevdanla naçarým,edemem feryat,
Ölsem de aþkýndan dilemem imdat,
Anlamýyorsun ki,sen beni heyhat,
Hiç kimseden aman,dilemedim ben.


Sana doðru esti,sevdamýn yeli,
Tutmadýn býraktýn uzanan eli,
Sevdanla olmuþken,divane deli,
Çok sevmek suçmuydu,bilemedim ben.


Tuðal KÖSEMEN
10.Aralýk.2021
Sosyal Medyada Paylaşın: