ÜSLUB-U BEYAN
(Kalp deniz,dil kýyýdýr
Denizde ne varsa kýyýya o vurur
Mevlana)
Ýnsan yolunu aydýnlatan sözler vardýr.
Þekerdir, þerbettir, dillerde mevsim bahardýr.
Hakký bilmeyen zihinler dardýr.
Üslüb-u beyan ayniyle insan...
Gönülde ne varsa dile o yansýr.
Dili bazen insanýn tuzaðýdýr.
Kitap yutsan, mevki sahibi olsanda bu seni yanýltýr.
Üslub-u beyan ayniyle insan..
Dikenli sözler insanýn kalbini soldurur.
Aðýzdaki sözüyle kul esir olur.
Bezenmiþ kelimelerde riya varsa eðer.
Üslub-u beyan ayniyle insan..
Tatlý dil yýlaný deliðinden çýkarýr.
Zehirli sarmaþýksa dilin her zaman beladýr.
Dokuz boðum geçip yoluna yansýr.
Üslub-u beyan ayniyle insan
Dostluklar kazanmak istersen.
Hayatýnýn renkli olmasýný
dilersen.
Sözünün özü bil ki nimetten.
Üslub-u beyan ayniyle insan..
Söz bazen savaþ açar
Bazen barýþa götürür güneþ doðar.
Gül kokulu kelamlar eritir baharlar.
Üslub-u beyan ayniyle insan...
Diplomalarýný çoðaltsanda.
Kitap yüklü merkep gibi bilgi taþýsanda..
Ýnsanlýðý sözün ateþlere atsada
Üslub-u beyan ayniyle insan...
Ben aciz bir kulum,
Kardeþlik ummanýnda vardýr, elbet gönül yolum.
Erdemli olmaksa her zaman kelamdan geçen köprüdür biliyorum.
Üslub-u beyan ayniyle insan...
..........
MERYEM KARAPINAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
meryemkarapinarr Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.