BU ŞEHİR BENİM...

Kokusu.
Dokusu.
Tutkusu yalnýzlýðýn.
Perçeminde aþkýn kuþlar ötüþen.
Paçavrasý mazinin
Belki de tarihi çoktan geçmiþ
Bir gazetenin üçüncü sayfa haberinde
Çýkan o boðuk sesin de devasa laneti
Belli iþte belli:
Ölüm yine uðramýþtý þehre.

Sancýlý bir nida
Bozacýnýn þahidi þýracý
Varsýn boza satsýn gecenin köründe
Kayýp sokaklarda
Unutulmuþ çocuklarýn ve köpeklerin sarmaþ dolaþ
Olduðu bir fotoroman misali dündeki kayboluþ
Geceye nifak sokan bir dokunuþ
Varsýn olsun aþkýn külfeti.

Bu þehir benim.
Bu þiir de benden sorulur.
Bir þairim madem
Her acý benden sorulur.
Bu âþýk da benim
Lakin aþký reddettiðim ömrün bekasýnda saklýymýþým meðer ben
Benlik bir gayretten öte
Beylik de deðil asla gayem
Titreyen yüreðim ellerimden düþmez kalem
Kalem ne düþecek
Ne de kalemimi unutacaðým kalenin duvarlarýnda
En heybetli suruyum hem ben içimdeki þehrin
Þehrin içindeki þiir de benden sorulur
Þiirde unutulmuþ yüzlerce i mge.

Kayýp rotam
Kayýp hanedanlýðým
Kayýp mizacým
Kayýp da düþmeden bu þiiri illa ki sahiplenmeliyim.
Her sözcük benim ülkem
Her noktada saklý feryadým
Yazmaya doyamadýðým fermaným
Kim bilir kaç bininci nüshasý þiirin
Kilitli çekmecem
Ve hesabýma kesilen her makbuz da bir þiir.

Ayrý gayrý bilmeden yaþadýðým ve sevdiðim
Aymazlýðýnda gecenin
Sancýlandýðým þafak öncesi
Þahlanan yüreðim belki de ölümün habercisi
Týpký þehla gözlerinde ufkun
Elbet endamýnda kâinatýn
Top tüfek kuþanmýþ bir asker mertebesinde
Korumaksa þehri ve þiiri
Nöbete durduðum gün ve gece…


Sosyal Medyada Paylaşın: