Açýlan bir pencere yok mu Göðün kuþaðýnda kesik ipler Zamanýn doðurmaya güç yetiremediði Bir akþam bir karartý sokulur içime Soðuk Bu soðuk sonbahar ayazlarýnýn sarý rengi Bir ürperti Bir çýðlýk sanki Çözer içimin donmuþluðunu Ama yok bir týný Ýçimi acýtan þiirler Þarkýlar Hüzünler Keman sesi kulaðýmda Yok Senin sesin Duraksayan kalbime olur mu derman Kopmuþ baðým kolum kanadým kýrýk Umutsuz bir çekmecede Ýç çekmelerim saklý
Baþýmda ürküten rüzgarlar Kalbimin aynasýnda bir yüz Paramparça Sineme yüklenen topuk izi Kaþýmýn ortasýnda kader Yazgýmýn yazdýðýna hükmüm geçmez Ama bu deðil ki aðlamak yasak Aðlarým her akþam esintisinde Ödümü koparan çocuk seslerine
Sýrrým bir güzelin saçlarýna baðlý Ýçimin þiirlerine kulaklarý güzel Küpeler derdim Altýndan ve gümüþten Kumral saçlarýna olurdum belki toka Koparýp atmasaydýlar beni Bir sorgunun kucaðýndan Ama yazým da yok Baharým da Ýçimde kocaman bir sonbahar
Hasta yataðýnda yüreðin ýsýsý Benim ruhumun donmuþluðuna azap Bilsen büküldü belim Dizlerim de þeffaf bir elma Yanaklarýn gelirdi aklýma Kýrýk bir kapýnýn ardýnda Seni býraktýðým akþam
Isýrgan otlarý ve meþe palamudu Filizlendi benim kalbimde Ne taraf acýsa orada biter Sardunya çiçekleri ve karanfil Sana uzatsam ellerimi arþýn aðzýndan Kirlenir diye korkarým uykularýn Sanýrým yoruldum Ve pes etti ruhum Koþmak heyecanýndan Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhacir33 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.