Kurumadan içimi yutan mürekkep Haykýrýþlarýmla sallamalýyým gökkubbeyi Velev ki Bir cinayetin gözyaþlarýný taþýyorsam içimde Kendimin katiliyim duymasýn kimse!!
Ýniltisiyle kaybetmenin Toprak ana açmalý gözlerini semaya En narin kalplerin dudaklarýna bu þiir düþmeli Ve elveda diyerek Ýntihara yeltenen meczuplarýn…
Hiç kimse bir tek fatiha okumasýn ona Ýhlassýz kalan o azgýn canavara Ne yapayým Ölüsünü bile Tekmeletmiyor bana halkýn örfü Böylece Kin kusarak fýrlatýyorum onu mezara…
Dilsizliðimi saklýyorum kulaklarýmdan Eyvah Sesimi duyacaðým diye ödüm kopuyor Ölümlerim ve düþlerim dökülüyor ardý sýra..
Elbet izah edemez birgün teneke sesliler Gürleþen sesini sessizliðin… Ve Bir cinayetin ardýndan Göstererek yüzünü en tenhadaki Þiddetle tokatlar bu asrýn suratýný Ve o gece belkide Düþer öfkenin son kalesi…
3 HAZÝRAN 08
MUHACÝR DÜÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhacir33 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.