HİÇ YAZILAMAYACAK ROMAN

Bir sonbahar akþamýndan kalan
Ruhumun yarýsý
Söndü gecenin kara gözlerinde
Avuçlarýmda sýcaklýk
Göðsümde bir hüzün
Öylece kaldým
Bitmek bilmeyen bir yolun kavþaðýnda

Sessizlik buyurdun ya bana
Zaten ýssýzlýk içinde
bir kum tanesiydim
Zerremde
Hülyalarýn sarhoþluðu
Uyandýðým uykularda bir iç gýcýrtýsýydý
seni içemediðim
Yaðmur damlalarýna
Sonbahar rüzgarlarýný býraktým
ömrüm
Ömrüm ki
Çýkmaz sokaklardan
Labirentlere
Masal masal gezinen
30 yýldýr bir bilmeceye özne...

Bu masal
Öyle demiþtin
Kül kedisi ve kabak
Ruhuma saplandý
Kaybolan ayakkabýmýn teki
Böylece yürümek
Yeniden kanatýr oldu ciðerlerimi
Ama ben bir rüya içinde
Rüyam bir rüya içinde
Çarpardý
Esmer bakýþlarýna baharýn

Yazýlmaya baþlanmýþ bir romana
Hiç baþlanmamýþ bir hikaye ekledi
Þefkat dolu bakýþlarýnda
Uyuyakalmýþ cümleler

Sessizlik hükmün
Beni yapayalnýz býrakmak ister
Kaybolmuþ ruhumu
Bulduðum ellerinde

Ýyi de benim acýlarýma
Ýlaç faydasýz sancýlarýma
Dudaklarýndan
Bir canlýlýk
Gelir ölen yanlarýma
Böylece belki dedim
Kabuk baðlar
Ýçime yüzyýllýk bir yorgunluk çökerten
Yaralarým
Þimdi
Beni sessizliðe yolcu ettiðinden beridir
Her akþam bir asýr
Siyah saçlarýmda beyaza uyanýr
Bir yorgunluk
Geleceðin çýkmazýna
Derin bir dalgýnlýk býrakýr

Hikayem bitmeyecek biliyorum
Ama cümlelerim susmak ister
Seni özlem diye çaðýran kalbim
Sonbahar akþamýnda
Çarpmaya baþladýðý yerde
Sensizliðine durmak ister...
Sosyal Medyada Paylaşın: